Opinia na temat książki Bielszy odcień śmierci

Kiedy trzy lata temu obejrzałam serial Lód, dopiero po skończonym seansie dowiedziałam się, że jest to ekranizacja powieści Bernarda Miniera Bielszy odcień śmierci. Czekałam tak długo z przeczytaniem książki, ponieważ serial zrobił na mnie tak dobre wrażenie, że nie chciałam, by książka na tym w jakimś stopniu ucierpiała. A poza tym zależało mi na tym, by zapomnieć o fabule i dać się zaskoczyć.W grudniu 2008 roku w Pirenejach na górnej stacji kolejki linowej zostaje znalezione ciało okaleczonego konia. Tego samego dnia młoda absolwentka psychologii obejmuje posadę w zakładzie psychiatrycznym dla przestępców. W ciągu kolejnych dni dochodzi do kolejnych morderstw. Sprawą zajmuję się Martin Servaz, który będzie miał do czynienia z intrygującą zagadką.To, co najbardziej mnie urzekło w tej opowieści to normalność. Autor nie próbował robić z czytelnika idioty, podsuwając mylne tropy. Wodził czytelnika za nos w inteligentny sposób, nie próbował na siłę robić z głównego bohatera Jamesa Bonda, wręcz przeciwnie-Servaz jest gliną z krwi i kości, który jak każdy człowiek jest śmiertelny i ma swoje fobie, które nas ze sobą łączą. Ode mnie 10/10.