Borneo. W krainie łowców głów

Eric Mjöberg (1882-1938) był jednym z najważniejszych szwedzkich odkrywców i badaczy tropikalnych krain, a jego książki w latach międzywojennych cieszyły się olbrzymią popularnością. Z wykształcenia filozof i zoolog, w latach 1910-1913 kierował ekspedycjami naukowymi na płaskowyż Kimberly i do prowincji Queensland, których celem było zbadanie życia australijskich Aborygenów. To właśnie w trakcie tych wypraw oprócz tysięcy okazów fauny i flory zebrano i nielegalnie wywieziono z Australii szczątki ludzkie, co trwale odcisnęło piętno na życiu podróżnika i – jak sam twierdził – przyczyniło się do jego choroby i śmierci. Zanim to jednak nastąpiło, Mjöberg odbył liczne wyprawy do Azji Południowo-Wschodniej, między innymi na Jawę, Sumatrę, Półwysep Malajski, a także na Borneo.

To właśnie kilkuletni pobyt na tej wyspie zaowocował tłumaczoną na wiele języków książką: Borneo. W krainie łowców głów. Mjöberg opisuje w niej ekspedycję, której celem było pionierskie wejście na Mount Murud, najwyższy szczyt prowincji Sarawak, która w czasie pobytu tam autora wciąż była prywatnym królestwem białych radżów z rodziny Brooke’ów. Mjöberg, doskonały obserwator i błyskotliwy pisarz, opisuje życie licznych plemion północnego i wschodniego Borneo, między innymi Kalabitów, którzy uczestniczyli w jego ekspedycji jako tragarze. Stałym motywem towarzyszącym przeprawom przez dżunglę, pokonywaniem rwących rzek i niedostępnych gór jest „polowanie na głowy”, powszechny wśród ludów Borneo zwyczaj, który w owym czasie był jeszcze kultywowany, a wędzone ludzkie czaszki wciąż wisiały pod stropami „długich domów”.

Książka Borneo. W krainie łowców głów jest wznowieniem pierwszego wydania polskiego poszerzonym o ilustracje, wstęp, przypisy oraz indeks.