Camel Club

Thriller/sensacja/kryminał. Napisanie książki, która połączyłaby te gatunki jest dziś nie lada wyzwaniem. Bądźmy jako czytelnicy ze sobą szczerzy - większość wątków sensacyjno-spiskowych z większymi lub mniejszymi różnicami już została "gdzieś" i "przez kogoś" opisana prawda? Dlaczego więc wystawiłem tej książce "bardzo dobrą" ocenę? Ponieważ nawet czasami oklepane teorie spiskowe, czy klasyczne wątki sensacyjne trzeba umieć pokazać na nowo, w nowym świetle, literacko "odświeżyć" a to Davidowi Baldacciemu udało się w 100%. Gatunki thrillerów politycznych, okraszonych "sensacyjnymi" momentami mają swoich pisarskich Mistrzów(nazwisk nie wymienię gdyś większość jest bardzo znana i nie chcę robić im dodatkowej reklamy-której i tak nie potrzebują) Za każdym Wielkim Atorem, dokładnie o ten stopień niżej, nieco w cieniu są autorzy-nieprzeciętni-wytrwali rzemieślnicy, którzy potrafią zaskoczyć, których bez problemu można porównywać z Mistrzami Gatunku. Takim autorem jest właśnie David Baldacci. Jego książki wciągają, sporadyczna przypadkowość miesza się z wyrazistymi postaciami a fabuła przez całą książkę trzyma naprawdę przyzwoity poziom. Ktoś powie - "typowe". Wcale nie, gdyż jak wspomniałem na początku - sensacja/thriller/kryminał to kategorie w których panuje olbrzymia konkurencja. Wśród całego "morza" książek dobrych znajdują się książki/autorzy którzy zasługują na mocną "piątkę" wybijając się ponad już i tak istniejące wysokie standardy. Z czystym sumieniem zostałem fanem tego ...

Obowiązkowo w przypadku Baldacci'ego, wśród postaci pierwszoplanowych "Klubu" musiał znaleźć się choć jeden agent Secret Service. By móc pozostać na topie - mimo wysokich umiejętności powieściopisarskich, przerastających chyba o głowę z kapeluszem kolegów z tematycznej branży - mamy tutaj kalejdoskop postaci związanych z każdą najprawdopodobniej amerykańską agencją rządową rozpoznawalną po 3-literowym skrócie. Tak, tak, nie mylisz się - intryga ocierająca się o spisek, którego nie powstydziłby się najbardziej dociekliwy amerykański badacz historii chrześcijaństwa, wątek miłosny zbudowany na najbardziej oczywistym fundamencie - wspólnej niedoli, zwrot akcji wprawiający najbardziej przebiegłych czytelników w zakłopotanie - tu nie ma mowy o pomyłce... Masz właśnie zamiar sięgnąć po pewnik! Jeżeli z przyjemnością pierwszy chwytasz za kamień i mierzysz w skroń Browna za zbyt intensywny nakład banialuki (zaraz po tym jak pochłonąłeś "Anioły i Demony" z nieprzyzwoitymi wypiekami na twarzy) - czytelniku - nie zastanawiaj się ani chwili dłużej!Gdyby nie fakt, że otrzymałem niedawno "Autoryzowaną Biografię Jamesa Bonda", nie byłoby mnie tutaj, Ty nie czytałbyś tej recenzji, a ja siedziałbym teraz nad "The Collectors"... nich to szlag!

Po trylogii o przygodach agentów King i Maxwell w moje ręce wpadła pierwsza część kolejnej sagi o agencie Secret Service, i pewnym osobliwym klubie.O ile poprzednie książki scharakteryzowałbym raczej jako thrillery detektywistyczne z elementami sensacji, tak "Klub wielbłądów" to raczej political fiction. Rozkręca się wolniej, ale kiedy już ruszy z kopyta, trudno się oderwać. Oczywiście, na koniec wszystkie wątki splatają się w jedną spójną całość, i chociaż może wydawać się to niektórym trochę naciągane, to mi nie przeszkodziło w czerpaniu frajdy z lektury. Zabieram się już za sequel.