Opinia na temat książki Chłopki. Opowieść o naszych babkach

Ciekawy i potrzebny reportaż o życiu wsi w okresie międzywojennym. Dużo informacji, ciekawostek, opowieści o konkretnych ludziach. "Chłopki. Opowieść o naszych babkach" czyta się jak najlepszą fabułę.

Dla mnie to naprawdę opowieść o życiu moich babć. Po mieczu i po kądzieli pochodzę ze wsi. W wielu opowieściach odnajdywałam ślady rodzinnych opowiadań moich rodziców. Tak było np. z historią prania w rzece lub z pasieniem krów. Babcia wyszła za mąż bez miłości. Był to układ między jej rodzicami. W rodzinie mojego taty były tylko jedne buty. Bracia pożyczali je sobie nawzajem, gdy szli do kościoła. W mojej rodzinie też nastąpiła wielka transformacja w okresie dwóch pokoleń.
Wiele innych historii, ludzkich zachowań czy postaw opisywanych w książce odnajduję w historii mojej rodziny. Mogę powiedzieć, że to w jakiś sposób opowieść o mnie i o moich przodkach. U nas też ważna była tylko praca. Na wykształcenie nie kładziono nacisku. Na przyjemności nie było pieniędzy. Liczyła się pokora, uczciwość i ciężka praca.

Czytajcie. Bardzo polecam. Szczególnie, jeśli wasi przodkowie wywodzą ze wsi. Ta książka pozwala zobaczyć i zrozumieć różne rodzinne sprawy.