Coś, o czym chciałabym ci powiedzieć

 Nie ! Nie ! i Nie ! Po raz kolejny i po trzykroć pani Munro mówię NIE ! . Nie potrafię zrozumieć fenomenu tej autorki i jej opowiadań , chociaż od dawna już bardzo się staram . '' Coś, o czym chciałam ci powiedzieć '' , to już kolejna książka tej pani której daję szansę i czekam na te wszystkie wrażenia o których piszą ci zachwyceni czytelnicy . Czekam na tę delikatność , głębokie spojrzenie na kobiety , bo to kobieta jako taka jest zbiorowym bohaterem głównym u tej pisarki , na subtelność i psychologiczną głębię postaci . A jeśli nie na to , to może chociaż któreś z opowiadań mnie zwyczajnie zainteresuje , a nie koszmarnie znudzi . I rzeczywiście czasami , chociaż niezmiernie rzadko zdarza się że w którymś zbiorze znajdzie się jedno dobre , może nie rewelacyjne , ale przynajmniej interesujące . W tym zbiorze , było to opowiadanie numer 5 , czyli '' Przebaczenie w rodzinie '' . Reszta opowiadań to jakieś bzdety . Mam nieodparte wrażenie że niektóre opowiadania mieszczą się w granicach wiejskich plotek , a inne są rojeniami jakiejś na wpół trzeźwej kobiety która coś tam opowiada , ale nie wiadomo co , komu i właściwie o co i o kogo chodzi w tych opowiadaniach . Takie jest moje zdanie , a każdy ma prawo do swojej opinii i oceny . Pewnie po coś jeszcze sięgnę tej autorki , bo ja łatwo nie odpuszczam :) ale póki co muszę od niej odpocząć , gdyż okrutnie mnie ten tom zmęczył i znużył .