Czarodziejska góra

Thomas Mann
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 52 ocen kanapowiczów
Czarodziejska góra
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 52 ocen kanapowiczów

Opis

Dwudziestotrzyletni Hans Castorp jedzie do Szwajcarii, by odwiedzić kuzyna, który przebywa na leczeniu w sanatorium "Berghof", położonym wysoko w górach. Pobyt zaplanowany na trzy tygodnie w rezultacie trwał siedem lat (siódemka miała dla Thomasa Manna znaczenie magiczne!). Przerwał go dopiero wybuch pierwszej wojny światowej.

Świat zastany przez Castorpa "na górze", tak odległy od normalności i różny od tego na "nizinie", to po mistrzowsku sportretowane panopticum napotkanych tam ludzi, dla których czas - konstytutywny czynnik powieści! - upływa bez celu i bez refleksji. Niczym ruchome piaski, z wolna zaczyna wchłaniać młodego Castorpa. Z jednej strony uwodzi go atmosfera miejsca, z jego rutynowym rozkładem dnia i chorobliwym zaiste rozplotkowaniem, z drugiej - rodząca się miłość. Skomplikowana. Jak to nieraz bywa. Jej punkt kulminacyjny wyznacza bal kostiumowy w zapustny wtorek. "Berghof" to jednak nie tylko sanatorium, zamknięty świat chorych, to zarazem symbol chorej Europy, obraz jej duchowego kryzysu w przededniu wybuchu Wielkiej Wojny.

Powieść zakrojona pierwotnie na krótkie opowiadanie, po dwunastu latach pracy i przemyśleń autora, stała się jednym z najważniejszych głosów na temat kondycji moralnej i intelektualnej Europy XX wieku.

Data wydania: 2022-07-13
ISBN: 978-83-287-2378-8, 9788328723788
Wydawnictwo: Muza
Seria: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej [Czytelnik]
Stron: 800
dodana przez: Catta
Mamy 8 innych wydań tej książki

Autor

Thomas Mann Thomas Mann
Urodzony 6 czerwca 1875 roku w Niemczech (Lubeka)
W spolszczeniu Tomasz Mann – niemiecki prozaik i eseista, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1929, uznawany za najwybitniejszego pisarza niemieckiego pierwszej połowy XX wieku i jednego z najwybitniejszych, obok Goethego, w dziejach literatury niem...

Pozostałe książki:

Czarodziejska góra Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny Śmierć w Wenecji Doktor Faustus Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny. Tom 1 Buddenbrookowie.Dzieje upadku rodziny. Tom 2 Tonio Kröger i inne opowiadania Czarny pająk: Opowieści niesamowite z literatury niemieckojęzycznej Wybraniec Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla Lotta w Weimarze Tristan Czarodziejska Góra. Tom 1 Czarodziejska góra. Tom 2 Królewska wysokość Mario i czarodziej. Pajac. Niemieccy słuchacze! Przemówienia radiowe z lat 1940-1945 Nowele Opowiadania Wybór nowel i esejów Dostojewski - z umiarem i inne eseje Dzienniki 1918-1921 1933-1934 1935-1936 Eseje Józef i jego bracia t I,II,III Korespondencja Moje czasy : eseje O sobie Opowieści niesamowite z języka niemieckiego. Tom 3 Rozważania człowieka apolitycznego Śmierć w Wenecji i inne opowiadania
Wszystkie książki Thomas Mann

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Jak ma zachwycać, skoro nie zachwyca?

WYBÓR REDAKCJI
10.09.2022

Książka Manna znów stała się popularna za sprawą ostatniej powieści Olgi Tokarczuk, mówi się wręcz, że 'Czarodziejską górę' wypada przeczytać przed 'Empuzjonem'. Rzecz ma, z pewnością uzasadnioną, opinię arcydzieła, oczywiście Mann wielkim pisarzem jest, ale jakoś mnie nie zachwyca i zaraz wyjaśnię dlaczego. Po pierwsze książka jest przeraźliwie ... Recenzja książki Czarodziejska góra

@almos@almos × 34

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax
2020-06-17
10 /10
Przeczytane Audiobooki Literatura obca

O 'Czarodziejskiej górze' trudno jest powiedzieć coś w kilku słowach.
Książkę słuchałam długo, zresztą inaczej się nie da, bo nie jest to dzieło, które czyta się z wypiekami na twarzy. Dzieje się mało, raczej w umysłach bohaterów. Bardzo ważną rolę odgrywają wstawki narracyjne. Jeśli ktoś - tak jak ja - lubi Joyce'a - to i 'Czarodziejska góra' mu się spodoba.
Książka jest wybitna, skłania do refleksji nad czasem, nad filozofią, religią i nad kulturą europejską i śródziemnomorską. Również nad budową powieści, nad dziełem sztuki jako takim i nad literaturą w szczególności.
Mnie konkretnie interesowało jak Mann interpretuje fakt, że w kraju tak kulturalnym jak Niemcy narodził się faszyzm. Książka mnie nie zawiodła, choć odpowiedź jest bardzo pogłębiona. Jak wiadomo, dwaj oponenci Setembrini i Naphta stoją po dwóch stronach stanowisk. Setembrini reprezentuje pokój, kulturę, humanizm, a Naphta - ogień, ducha, podporządkowanie człowieka idei. O ile dobrze zrozumiałam, to Mann traktuje europejskie dwudziestowieczne 'izmy' jako kontynuację średniowiecznej religijności. Zdaje się, że Setembrini poniósł klęskę, zwyciężyła przemoc, wojna i nienawiść. Mamy tutaj zarówno antysemityzm, jak i polski idealizm, jak i wyobrażenie rewolucji.
Przez cały czas książki zastanawiałam się nad
czasem powieści. Niby mamy rok, w którym dzieje się narracja - łatwo można obliczyć sobie, bo Hans przebywał w sanatorium 7 lat, ale mamy też wiele szczegółów z późniejszego świata, prze...

× 13 | Komentarze (2) | link |
@Wiesia
2020-01-17
Chcę przeczytać Szukam 🔍

Dzisiaj obejrzałam film inspirowany tą powieścią. Może kogoś to zainteresuje
"Lekarstwo na życie" 

× 6 | link |
@Siostra_Kopciuszka
2020-02-15
8 /10
Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 👨 autor : Mann Tomasz

Znowu przyszedł dla mnie czas na klasykę, na wielkiego pisarza niemieckiego Thomasza Manna i jego wręcz monumentalne dzieło ''Czarodziejska góra''. Wiele już napisano na jego temat. Gdzieś przeczytałam że sanatorium w Davos, to symbol wizerunku Europy w przededniu pierwszej wojny światowej. Pewnie tak jest, wszak twierdzą tak wielcy znawcy literatury. Dla mnie książka jest tak wielowarstwowa, ma tyle wspaniale ukazanych postaci i tyle się w niej dzieje że skupienie się na samej stricte treści, bez szukania symboli jest już nie lada gratką.
A trzeba jeszcze wspomnieć o długich dyskusjach i wywodach różnych nauczycieli i uczonych mędrców, którzy prostowali poglądy głównego bohatera czyli młodziutkiego Hansa Castorpa . Ale zacznijmy od początku.

Otóż wspomniany już wyżej Hans Castorp to dwudziestotrzyletni młodzieniec , świeżo po studiach i na początku swojej inżynierskiej kariery. Zanim zacznie pierwszą swoją pracę postanawia wypocząć po męczącej nauce i przy okazji odwiedzić kuzyna, Joachima Ziemssena przebywającego właśnie w sanatorium w Davos w Szwajcarii, lecząc się z gruźlicy.

Na górze jego, chłopaka z nizin , nie społecznych wszystko dziwi, zaskakuje i czasem nawet wydaje się niesmaczne, jak na przykład historia o tym jak z gór transportuje się zwłoki, bo przecież jakoś trzeba to robić. Rozrzedzone powietrze na wysokości ponad 1600 metrów nad poziomem morza też robi swoje i Castorp zaczyna odczuwać pewne dolegliwości. Bardzo stara się nie identy...

× 2 | link |
@PonuryDziadyga
2021-12-27
3 /10
Przeczytane 2019

Niepotrzebnie po męczarniach z "Doktorem Faustusem" dałem Mannowi drugą szansę. Wyszła z tego "książka" będąca zbitką monologów, bardzo mętnego filozofowania i niezdrowego podniecenia na temat choćby leżaka, koca, czy codziennego mierzenia temperatury.
Główny protagonista w mojej ocenie nieco bardziej zjadliwy, niż Adrian Leverkühn, ale trudno żeby było inaczej, skoro bohater "Doktora..." najlepiej by zrobił strzelając sobie w łeb na trzeciej stronie tamtego kloca.
Fabuły jako takiej nie ma, co dla niektórych może być zaskoczeniem (dla mnie nie było), ale trzeba się przygotować na uber beznadziejne zakończenie, swoją bezczelnością i "odczapizmem" będące w ścisłej czołówce literackiej "klasyki".

Chciałbym żeby mi ktoś wyjaśnił po ludzku, najlepiej prostymi słowami po polsku, jaki jest powód zachwycania się tą kobyłą, ale mam wrażenie, że się nie doczekam. Coś jak ostatnie wydarzenie którego byłem świadkiem: facet twierdził, że medytacją potrafi oddzielić się od ciała- a kto nie wierzy, albo uzna to za bełkotliwe bzdury, ten kretyn i plebs.
Tu, myślę, jest podobnie: koniunkturalnie ludzie jarają się Mannem, bo "nie wypada" inaczej. Ten sam przypadek co z "Ulissesem"- nie dam sobie wmówić, że 90% czytelników tych książek, to uduchowione istotki które z rozkoszą spijają każde bełkotliwe zdanie autorów.

Może, MOŻE "Czarodziejska góra" byłaby bardziej przyswajalna jako audiobook, ale nie ma się co nad tym dłużej zastanawiać, bo jej lektura jest ja...

× 2 | Komentarze (1) | link |
@edytre
@edytre
2020-12-16
8 /10
Przeczytane Klasyka powieści obcej, autorzy

"Czarodziejska góra" (1924) Tomasza Manna to powieść, którą trudno jest zaszufladkować. Niektórzy dostrzegają w niej powieść rozwojową, inni powieść o czasie, jeszcze inni powieść autotematyczną czy antypowieść, gdyż dzieło Manna aż w osiemdziesięciu procentach składa się z dialogów. Dlatego brak tu wartkiej akcji, co nie zachęca czytelników do lektury. Dodatkową trudność stanowi też skomplikowany styl niemieckiego autora, który lubuje się w konstruowaniu monstrualnych zdań wielokrotnie złożonych. Odstręczać od powieści może także specyficzna mannowska ironia i osobliwy (czarny) humor, który nie każdemu miłośnikowi literatury pięknej przypadnie do gustu. Oprócz dyskusji światopoglądowych, które prowadzą liberalny literat Settembrini (mason) oraz ascetyczny jezuita Naphta (zwolennik terroru) na kartach powieści zetkniemy się także z rozważaniami na temat muzyki, miłości, medycyny, popularnych nałogów, pojęcia czasu i wielu innych zagadnień z zakresu ówczesnej nauki i kultury. Miłośnicy Hiszpanii doszukają się tutaj nawet informacji na temat hiszpańskiego tańca sardony. Natomiast miłośnicy cygar, do których zaliczał się autor "Czarodziejskiej góry", peanu na temat przyjemności płynącej z tego elitarnego nałogu. Powieść Tomasza Manna stanowi bowiem barwny collage, na który składają się osobiste obserwacje i przeżycia samego autora oraz nawiązania bądź nawet kryptocytaty z literatury (pięknej) i wszelkich innych pism, które pisarz uznał za godne uwagi. Wymieńmy choćby kilka ...

× 1 | Komentarze (1) | link |
@frodo
2008-12-14
10 /10
Przeczytane

Świetna powieść. Porusza wiele ważnych tematów jak: życie, śmierć, nasze miejsce we wszechświecie. Problemy jakie nurtują Castropa są natury uniwersalnej. Dobrze się czyta.

× 1 | link |
@mysior
@mysior
2007-10-20
10 /10

Polecam do czytania na czas choroby, podczas leżakowania. Łatwiej złapać klimat książki i o wiele przyjemniej sie choruje.

× 1 | link |
@book
@book
2011-08-25
10 /10
Przeczytane

Niesamowita. Choć momentami trudno się ją czyta, długo pamięta się jej niepowtarzalny, magiczny klimat...

× 1 | link |
@Millenia
@Millenia
2008-12-08
10 /10
Przeczytane

Genialna, dialogi Settembriniego i Naphty są mistrzowskie, klarowne i cudownie się je czyta!

× 1 | link |
@suavemente
@suavemente
2011-01-30
10 /10
Chcę przeczytać W akcji 100

Może nie powinnam się wypowiadać, bo tak właściwie to czytam Czarodziejską górę już od dwóch lat i jeszcze nie skończyłam, ale mimo to, a może właśnie dzięki temu, Czarodziejska góra stała się bardzo ważną książką w moim życiu. Gdy ją czytam, to czuję się, jakbym wracała do domu po bardzo długiej podróży. Nic innego nie dało mi jeszcze takiego poczucia spokoju i bezpieczeństwa, jak Czarodziejska góra.

| link |
@ayub
@ayub
2010-05-08
5 /10
Przeczytane

A ja nie będę kolejnym, który pieje z zachwytu nad tą książką. Dla mnie jest to przeintelektualizowany bełkot. Dialogi prowadzone mętnie, nieczytelnie. Moim skromnym zdaniem to książka raczej już nie na obecne czasy, mimo poruszanych w niej aktualnych i dzisiaj kwestii.

| link |
@askadze
2017-06-13
Przeczytane

Niesamowita. Czyta się długo, ale z jaką przyjemnością, rozkoszą wręcz. Magia - bez pośpiechu, smakowanie każdego słowa, analizowanie niektórych fragmentów. Czarodziejstwo góry wciągnęło mnie w swój senny, refleksyjny bezczas. Polecam wszystkim.

| link |
@listonosz
@listonosz
2010-08-06
Przeczytane

Jaki podręcznik? To normalna powieść.

| link |
@Joanka
@Joanka
2013-09-30
10 /10
Przeczytane The best

Najlepsza.

| link |
@michalsobiech
2023-11-19
9 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć
Stłumiona miłość nie umiera
Przestrzeń podobnie jak czas przynosi zapomnienie
Kobiety w swym stosunku do mężczyzn są zależne od zachowania się mężczyzny wobec nich
Ludzi skromnego formatu przytłacza (...) wszelka religijna surowość.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl