Czekając w ciemności

Nie czytam horrorów, bo łatwo mnie przestraszyć, a czekanie na moment, w którym będę się za chwilę bać jest nie do zniesienia. Dlatego od razu warto zaznaczyć, że „Czekając w ciemności” nie ma nic z powieści grozy. Najwyraźniej autorowi nie wyszło – co w moim przypadku jest zaletą książki. To, co zwróciło moją uwagę to zdecydowanie język stylizowany na XVII wiek i tylko tyle. Bo fabuła do najoryginalniejszych również nie należy. Bohaterowie książki są ciekawie zarysowani, ale cały efekt psuje epilog. Nie wiem po co on tam się w ogóle znalazł.

Fabuła dość ciekawa. Fajnie się czyta. Z powieścia grozy ma chyba mało wspólnego bo wcale jakiegoś strachu nie czułem. Epilog? No cóż... Z pewnością jest specyficzny ale daje do myślenia.