Czulsza niż dotyk

Wspaniała, zapadająca w pamięć opowieść o miłości, pasji, bólu, stracie i tęsknocie, ale też walce ze swoimi ograniczeniami. to ujmująca opowieść o miłości, która wnika w ciemne zakamarki duszy, porusza najczulsze struny i rozjaśnia mrok. Ważnym elementem w tej drodze jest przyjaźń i wsparcie najbliższych, bez których trudno byłoby się odnaleźć. Autorka zbudowała wspaniałe postacie ukazując ich rozdarte serca prowadząc ich ku ponownego posklejaniu swego życia. Jest w niej wiele smutku, cierpienia, tęsknoty za życiem, które minęło bezpowrotnie, ale jednocześnie pojawia się nadzieja, że może jeszcze zaświecić słońce i ocieplić drogę dwóch serc, by mogli odnaleźć swoje szczęście.

https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2023/04/1345-czulsza-niz-dotyk.html

,, Nie. Nic nie miało znaczenia. Poza jej sercem, które wyrwało się z samotności, ponieważ on je dotknął ".

Sam tytuł idealnie odzwierciedla całą opowieść. To przepiękna historia pisana jakby piórkiem po tęczy z domieszką poetyckich słów, zachowań i emocji uniesienia w chwilach smutku i zwątpienia. Miałam wrażenie, że ulotne chwile szczęścia były tu odzwierciedleniem samego motyla, który, kiedy przysiadł na kwiatku, w tym wypadku, kiedy ona widziała jego, jej serduszko biło w rytmie trzepotania skrzydeł motyla. Po czym znikało, a my sami odczuwaliśmy wtedy dużą pustkę. To naprawdę magiczna opowieść. Niby zwyczajna, ale pióro autorki można określić szekspirowskim puchem. Bardziej spisana w kierunku duszy i ciała, a nie tylko zwykłych wydarzeń. Główni bohaterzy to Marieta i Max. Oboje po przejściach niemal uciekli na spokojne Mazury, z tą różnicą, że każde z nich przyjechało by odpocząć od innych ludzi. Nie spodziewali się, że zamieszkają obok siebie, gdyż każde z nich z pewnych względów potrzebowało samotności. Przy pierwszym spotkaniu ona obserwuje go i doświadcza małej fascynacji. Natomiast on bierze ją za małolatę i nie jest przy tym uprzejmy. Zachmurzona postanawia więcej nie poświęcać mu swojej uwagi. Jednak krzątając się po kuchni nic nie poradzi na to, że widzi go przez okno, gdyż wejście do jego domku jest dość blisko. Ze splotu pewnych wydarzeń co jakiś czas na siebie wpadają. Długo nie można zrozumieć, dlaczego jego zachowanie zmienia się z miłego na py...

Marieta kiedyś była utalentowaną rzeźbiarką, a artystyczny świat stał przed nią otworem. Jednak gdy przyjeżdża na Mazury nie chce nawet wspominać o tym, co kiedyś było całym jej życiem. Samotność ma być pomocnym elementem trwającej terapii, a spokój i tak odmienne od warunków życia w stolicy realia powinny stać się dla niej lekiem na niezaleczone rany. W Warszawie może liczyć na swoich rodziców oraz dwójkę oddanych przyjaciół, na Mazurach musi nauczyć się funkcjonować sama ze sobą. Nieprawdopodobnie wygadana, towarzyska młoda dziewczyna szybko zjednuje sobie kolejne osoby w mieście. Oprócz sąsiada, dla którego przez swój sposób bycia jawi się niczym sól w oku. A jednak nikt z nowo poznanych osób nie ma pojęcia, z czym Mari musi się mierzyć każdego dnia…

Maks to utytułowany fotograf, którego prace można podziwiać w wielu znaczących magazynach. Aparat jest jego nieodłącznym atrybutem i ewidentnie widać, że on żyje i oddycha swoją pracą. Jego nieodłącznym towarzyszem jest pies, a Mazury to dla niego powrót do korzeni. Niestety, jego usposobienie pozostawia wiele do życzenia, a wyraz twarzy nie zachęca, by lepiej go poznać. To mrukliwy, wręcz nieprzyjemny, szalenie humorzasty mężczyzna, którego trudno rozgryźć. Co prawda zdarzają się momenty, w których daje się lubić, lecz tak szybko jak się pojawiają również znikają, zastąpione jego posępnością i odpychającą osobowością. Ma swoje sekrety i choć wydaje się, że większość jego znajomych ma ich świadom...

❤️❤️ RECENZJA ❤️❤️

Dominika Rosiak "Czulsza niż dotyk"

Marieta miała przed sobą świetlaną przyszłość a rzeźbiarstwo było całym jej życiem, niestety nieszczęśliwy wypadek odebrał jej marzenia wywracając jej życie do góry nogami. Maks uwielbia fotografie ktorej poświęca się całkowicie i choć każde zrobione przez niego zdjęcie zawiera piękną głębie to ten mężczyzna tak naprawdę żyje w pochłaniającym go mroku i samotności. Tych dwoje połączył przypadek a trudy przeszłości dodatkowo skomplikowały ich relacje. Skrywane tajemnice, prześladująca ich przeszłość i brak zaufania wywołają lawinę wydarzeń które odmienią ich życie. Czy będą potrafili zostawić za sobą przeszłość i ruszyć ku przyszłości? Czy utracine marzenia będą miały szansę narodzić się na nowo? Co zwycięży rozum czy serce?

"Czulsza niż dotyk" to książka której treść wkradła się w moje serce i duszę targając emocjami. Fabuła zawiera tak wiele tajemnic i sprzecznych uczuć że brnęłam przez tą historię pragnąc poznać zakończenie mając nadzieję iż będzie ono szczęśliwe. Marieta i Maks są pokrewnymi duszami, oboje skrzywdzeni przez los i zatracający się w samotności a jednocześnie gdzieś w głębi siebie szukają pomocnej dłoni i pragną odnaleźć szczęście. To co spotyka naszych bohaterów stopniowo odkrywa fakty które pozwalają mam zrozumieć ich postępowanie i zmienić o nich zdanie. Bynajmniej tak było w moim przypadku gdyż początkowo Maks bardzo działał mi na nerwy przez gburowatość i niezdecydowan...

Dominika Rosik zadebiutowała w 2017 roku wydając "Projekt królowa". Po 5 latach pojawia się jej kolejna, dojrzalsza książka "Czulsza niż dotyk". Zdecydowałam się objąć ją patronatem dopiero, kiedy zapoznałam się z tą historią.

Marieta Walewska, rzeźbiarka, za namową swojego terapeuty, wynajmuje na Mazurach domek, by w odosobnieniu, a więc bez kontaktu z rodziną i przyjaciółmi, przejść cały cykl terapii. Ma ona polegać na stopniowym wykonywaniu zaleceń przesyłanych jej mailowo. W ten sposób musi uporać się z bólem, zarówno fizycznym, jak i psychicznym i utratą marzeń. Musi poukładać sobie w głowie wszystko od nowa.

W domku obok zamieszkuje Maks, fotograf. Mając spędzić całe lato nad jeziorem, na współdzielonym z nim kawałku ziemi, Marieta próbuje być miła i nawiązać kontakt. Jednak sąsiad okazuje się gburem i nie ma ochoty na bliższe kontakty z nowo przybyłą. Tymczasem sąsiedztwo zobowiązuje do częstego widywania się. W ten sposób ich spotkania są nieuniknione. Pomimo awersji mężczyzny, tych dwojga coś do siebie ciągnie. On i ona to artystyczne dusze, wrażliwe na piękno i sztukę. Marieta chciałaby czuć, Maks zaś ucieka od uczuć. Wszystko to wynik ich przeszłości.

Dominika Rosik napisała piękną historię o miłości rodzącej się w cierpieniu. Rozdarte serca, które chcą się posklejać w pięknym otoczeniu mazurskich jezior. Przesycona naturalnością i emocjami. Jestem dumna, że mogę patronować w takim uroczym i znanym gr...

„Czulsza niż dotyk” to książka o pięknej zwartości. Opowiada historię rodzącej się miłości, której nie jest obce cierpienie. Jest ona pełna naturalności i wielu emocji.

Akcja płynie dość niespiesznie, ale pobudza ciekawość czytelnika już od pierwszych stron i wciąga nas w wir wydarzeń. Początkowo miałam problem, aby polubić się ze stylem pisania autorki, który troszeczkę mnie męczył. Jednak fabuła była na tyle ciekawa, że się z nim „przemęczyłam”, a koniec końcom nawet polubiłam.

Historia opowiedziana przez autorkę jest melancholijna i refleksyjna. Porusza ona wiele poważnych problemów skupiając się przede wszystkim na tych dotyczących zdrowia psychicznego. Dokładając do tego przywiązanie do naszych bohaterów, o których za chwilę opowiem otrzymujemy istny rollercoaster poruszający w nas skrajne emocje.

Maks i Marleta to postacie z krwi i kości, a przy tym bardzo charakterystyczne. Pomimo, że są młodzi to życie ich nie oszczędzało. Na każdym kroku zastanawiałam się co się wydarzyło w ich życiu i przede wszystkim dlaczego dwoje młodych ludzi nie chce dać sobie szansy. Szansy na miłość i szczęście. Jednak wreszcie na Mazurach udaje im się coś zbudować, ale czy ma to szansę przetrwać? Czy tych dwoje czeka happy end?

„Czulsza niż dotyk” to cudowna i niebanalna powieść od której bije autentyczność. Porusza serca, daje do myślenia i jest to po prostu historia, którą naprawdę warto przeczytać...