Dama w czerwieni

O ile opowieści Sophii James można uznać za ciekawe, o tyle talent gawędziarki pisarki mocno kuleje. Uznajmy roboczo, że Sophia James przynudza z natury. Nie inaczej jest tym razem. Jakkolwiek wprowadzenie do książki brzmi co najmniej sensacyjnie, treść właściwa dzieje się kilka lat później i w gruncie rzeczy sprowadza się do rozważań o tym, co myślał ktoś i co o tym mógł myśleć ktoś inny. A że dzieje się tak przez większość książki - jest to dość nużące. Akcja wlecze się w ślimaczym tempie; na dobrą sprawę odczuwalnie dzieje się nic lub bardzo niewiele. Owszem, ma miejsce skandalizujący punkt kulminacyjny, ale hydra traci łeb właściwie natychmiast, więc tego... Polecam raczej wytrwałym.
W tym miejscu z reguły przechodzę do strony technicznej wydania HCP i zaczynam czepiać się detali typu słówka, przecinki i temu podobnych drobiazgów bez większego znaczenia. Może powiem tak: Egzemplarz, który czytałam, niewiele odbiega w tym względzie od poprzednich.