Opinia na temat książki Dom klepsydry
Jak już się zachwyciłam okładką, tak przyszedł czas na treść. Nie miałam jakiś wielkich oczekiwań, zaczęłam od niebieskiej części, od pandemii cholery i uwięzionej morderczyni. Ale tak tam wiało nudą. Potem czerwona część, a tam tajemnicza śmierć pisarza, gdzie rozwiązaniem ma być ostatnia powieść autora. Tutaj z poziomem znudzenia było podobnie. Niestety, ale brnęłam przez te książki z trudem i mozołem, bez większych emocji. Bohaterowie byki jacyś tacy płascy, nijacy, a sama fabuła nie zaskakiwała.
Największym plusem tej powieści jest jej oryginalna forma, ale nie treść. Może potrzeba bardziej wysublimowanego gustu, żeby dostrzec kunszt autora? Dla mnie zbyt stateczna i przewidywalna.
/6ce370b708a5b97ba01a1007bc857276/n/dom-klepsydry)
Anglia, lat osiemdziesiąte XIX wieku. Simeon Lee, młody i pełen ideałów lekarz, zostaje wezwany z Londynu, by na ponurej wyspie Ray u wybrzeży Essex leczyć umierającego krewnego, proboszcza Olivera...
Pozostałe opinie
Tetbeszki, czyli powieści dwustronne, były podobno kiedyś bardzo popularne, a ja spotkałam się z tą formą po raz pierwszy i na razie jedyny za sprawą „Domu Klepsydry” autorstwa Garetha Rubina. Było t...
Zanim zaczęłam czytać tą nietypową w formie opowieść, zastanawiałam się, od którego koloru zacząć. Zdecydowałam się czytać naprzemiennie, ale po pierwszym rozdziale w czerwonej i potem niebieskiej, s...
„Dom klepsydry” to książka zupełnie inna niż te do których jesteśmy obecnie przyzwyczajeni przez nasz rynek wydawniczy. Dlaczego? Ponieważ opiera się na motywie koncepcji „książka w książce”, która z...
