Dom po drugiej stronie jeziora

Ależ to się świetnie czytało. „Dom po drugiej stronie jeziora” to drugi tom serii „Błękitne Brzegi” i śmiało mogę powiedzieć, że jest to najlepsza część. Moja przygoda z tą serią zaczęła się trochę od tyłu, ale nie uznaje tego za błąd bo doświadczyłam trochę retrospekcji czytelniczej.

Od samego początku, z całej trójcy „wiekowych” przyjaciółek polubiłam panią Matyldę. To typ osobowości, która mi najbardziej odpowiada i z która chciałabym się zaprzyjaźnić. Introwertyczka, stonowana, ciepła i życzliwa. Nie ma w niej nachalności a jej towarzystwo zwyczajnie uspokaja. I wcale nie dziwię się Małgorzacie, że gdy tylko mogła, pojawiała się w domku nad jeziorem. Ciężko doświadczona przez życie, trafiła do Błękitnych Brzegów z konkretnego powodu a została na dłużej, by wyjaśnić wielką tajemnicę.

Uwielbiam gdy akcja powieści toczy się w dwóch czasach. I zazwyczaj wolę czytać czasy przeszłe. Tym razem też tak było. Historia życia małej Matyldy, zagadka śmierci Adeli i Anieli, kim była Maria i z jakimi tajemnicami borykali się starsi członkowie rodziny Konarskich?

Mimo, że czasy zamierzchłe bardziej przypadły mi do gustu, wątek współczesny jest równie intrygujący. To, z czym borykała się Małgorzata odsłaniano bardzo stopniowo, pozwalając czytelnikowi snuć wiele domysłów. Stawiałam wiele teorii, z których właściwie nic się nie potwierdziło, a to dla mnie ogromny plus bo miałam okazje poczuć się zaskoczona.

...

„Dom po drugiej stronie jeziora” Anny Bichalskiej to kontynuacja „Wzgórza Niezapominajek”. Lena i jej rodzina to postacie z drugiego planu.

Prym wiedzie Małgorzata, która przyjeżdża do Błękitnych Brzegów, jest kobietą samotną po przejściach, z małym dzieckiem, po czterdziestce. Zjawia się w domu Pani Matyldy. Skrywa pewną tajemnice, ale dom po drugiej stronie jeziora też jest pełen sekretów. Czy odkryją największą zagadkę rodziny,co z tego wyniknie?
Jak ułoży się życie Małgorzaty?



Książka obyczajowa, czytało mi się zaskakująco szybko i lekko. Akcja niesamowicie mnie wciągnęła i zahipnotyzowała.
Powieść przedstawia dalsze losy znanych mi bohaterów z pierwszej części.
Akcja dzieje się współcześnie i jednocześnie przenosi nas do lat 1928-1929.
Pozycja skrywa mroczną tajemnice. Przenosi nas w inny klimat, ujawnia stopniowo niesamowitą historie, a jednocześnie dowiadujemy się intrygujących rzeczy.
Bardzo podoba mi się ta powieść pełna sensacji, pikantnych epizodów, ukrytych wątpliwości, nierozwiązanych zagadek z przeszłości i zawiłości losu.
Książka urzekła mnie swoimi tajnikami i dylematami.
Opowieść jedyna w swoim rodzaju, ciekawa, a jednocześnie pełna niejasności.
Nie mogłam oderwać się od czytania. Brawo Pani Aniu, oby dalej tak dobre powieści wychodziły z Pani rąk. Polecam, godna przeczytania.