Dom złudzeń. Iga

 Podeszłam do książki z dużym entuzjazmem, a tu od pierwszych stron zaczęło mnie mdlić. Na początku wszystko takie nijakie, ale myślę sobie, że za chwilę to się rozwinie, jeszcze kilka stron i kilka następnych, może za jakieś kolejne 10 stron ...  Niestety, płasko skrojona treść pozostaje przez całą fabułę. Przede wszystkim nudna prezentacja rzeczywistości. Sytuacja trudna, gdy człowiek traci nagle bezpieczeństwo, bo staje się bankrutem, mąż odchodzi,ostatecznie może nic nie ocaleć, a zostaje się samej z małym dzieckiem. 
 Nieporadnie też przedstawiona jest główna bohaterka. Nie przekonuje mnie od początku wzorzec zachłyśniętej bogactwem kobiety, która samotnie wyjechała na wakacje. Nie musi martwić się o biznes, bo to domena męża, a ona nie chce w tym brać udziału, żeby nie stwarzać jemu konkurencji. W ogóle to Leszek życzy sobie jej obecności w domu, jako matki i ..kury domowej? W domu we wszystkim wyręcza ją gosposia, to jaka z niej pani domu? Ale nawet sprzeczności dotyczące jej natury nie są dobrze uzasadnione w treści. Niby jest jakaś przemiana Ingi, ale czytając nie wierze w to wszystko. Ich życie jest przedstawione na tyle sztucznie, że trudno tu mówić by się z kimś można zżyć i kibicować w jego poczynaniach.