Opinia na temat książki Droga do Nidaros

Szczerze szanuję Pana Pilipiuka za niezwykłą lekkość pióra i poczucie humoru, jednak lektura tej książki skrzywdziła moją chęć dalszego śledzenia jego twórczości niczym pocisk z haubicy. Iście fenomenalny początek, gdzie wszystko miga, fruwa i cuda dziwy się dzieją przechodzi w absurdalnie nijaką (absurdalnie szczególnie zważywszy właśnie na początek) historię o niczym. Akcja polegająca na pracy w charakterze budowlańca sprytnie przechodzi we wciągającą, emocjonalną opowieść o technice wyrobu mydła? Tchórzofretka będąca istnym wcieleniem despotyzmu? Litości... Jedna scena zapadła mi w pamięć jako kawałek tekstu, który z czystym sumieniem mógłbym nazwać akcją i były to odwiedziny zjawy. Poza tym nie pamiętam nic, a po drugi tom sięgnę tylko, jeśli będzie od tego zależało moje życie. Pozdrawiam wszystkich fanów kunsztu Pana Pilipiuka w innych jego dziełach moim zdaniem po stokroć bardziej udanych.