Cytaty z książki "Dusza bez Boga"

“Pamiętam, jak ktoś mi powiedział, że był w Afryce i spytał członków miejscowego plemienia o ich duchowość. Pytany nie rozumiał tego słowa, więc przybysz starał się, jak mógł, żeby wytłumaczyć, co oznacza. Aż w końcu tamten odpowiedział: „Och, my to nazywamy życiem”.”

“Gdzieś w tym całym rozgardiaszu - gdzieś w samym życiu, jakie prowadziliśmy - kryły się warte nazwania wartości, rytuały i źródła sensu. Wiedziałam, że jesteśmy czymś... Ale czym? ”

“Dziecięcy umysł sądzi, że wszystko zostało stworzone - przez jakiegoś boga czy wyższą inteligencję - w jakimś celu. Według nich świat nie powstał przypadkiem.”

“Dobrze jest wiedzieć, że moje poglądy bardziej są zgodne z tym, jaki jest świat i jaka jest prawda o nim.”

“Cała koncepcja karuzeli, która jeździ wkoło i wkoło, jest metaforą roku, metaforą życia.”

“Chciałam jej powiedzieć, że jestem prawie pewna, choć nie do końca, że życie teraz jest rzeką, którą po śmierci opuszczamy. ”

“Jedynym wymiarem marszu po ścieżce jest to, że dopóki na niej jesteście, nigdy nie jesteście samotni (...). Wciąż jest czymś, co było otworzone i pokonane przez innych. Istnieje tylko dzięki temu, że inni nią przeszli. I to wasze przejście zachowuje ją otwartą dla innych, by przeszli w przyszłości.”

“(...) religia oferuje tak wiele: przynależność, społeczność, historię, rytuały i gotowe zestawy wierzeń, nadające życiu sens i znaczenie. ”