Dwa lata, osiem miesięcy i dwadzieścia osiem nocy

Salman Rushdie, to pisarz, którego nikomu, nie trzeba przedstawiać.Sławę, przyniosła mu książka"Szatańskie wersety", za którą, niemalże pozbawiono go życia i obłożono klątwą.

"Dwa lata, osiem miesięcy i dwadzieścia osiem nocy", to opowieść, którą można w pisać w ramy, wielowątkowej baśni.
Oto, bowiem, pewnego dnia, pod domem Ibn Ruszda, zjawia się dziewczyna, a bohater, nie podejrzewa nawet, że jest to wszechpotężna istota - dżinija.W dodatku, księżniczka, z czarodziejskiej krainy, zamieszkałej, przez różne fantastyczne stworzenia.Oczywiście ich związek, chociaż nie trwa długo, skutkuje liczną gromadką dzieci, o ponad naturalnych zdolnościach, których potomkowie, po latach, nie zawsze będą sobie zdawać sprawę ze swoich zdolności.

Pod pozorem fantastycznej opowieści, Rushdie, przemycił opowieść, z której możemy się dowiedzieć dużo, o nas ludziach.
Wszechpotężna miłość, pokonująca, zdawałoby się, bariery nie do pokonania.
Triumf rozumu nad fanatycznymi postawami, które gnębią ludzkość od zarania dziejów.Walka z uprzedzeniami i nietolerancją.
Ze swej strony polecam.