Opinia na temat książki Dwuświat. Księga I - Przedwojnie

Pióro autora jest mi już dobrze znane i bardzo lubię to, w jaki sposób potrafi on budować fabułę. Tym razem zostajemy wrzuceni do świata, a właściwie dwóch światów, w których raczej nikt z nas nie chciałby się znaleźć fizycznie, ale oczami wyobraźni już jak najbardziej tak. Mamy tutaj dwie kompletnie różniące się i funkcjonujące w odmienny sposób społeczności, pełne rozwoju technologicznego Inco, i niezbyt cywilizowane, raczej prymitywne Floris. Każda z nich ma swoje przekonania i tradycje, w których nie brakuje intryg, manipulacji czy konfliktów politycznych. Prócz tego przewija się tutaj motyw aborcji czy “faworyzowania” płci.
Mówię Wam. Co to jest za książka?! Ile ona budzi w czytelniku skrajnych emocji! Z zapartym tchem śledziłam każdą kolejną stronę i nawet nie wiem, kiedy dotarłam do końca. I jeszcze to tajemnicze zakończenie księgi pierwszej, które aż się prosi, by od razu chwycić w ręce kolejny tom.
Wielkie brawa dla autora za to, z jaką starannością opisał wszystkie szczegóły dotyczące wykreowanego przez niego świata, bohaterów, ich zachowań i braku moralności. Kolejny raz dostałam od niego genialnie rozbudowaną i intrygującą lekturę, która nie tylko pozwala oderwać się od rzeczywistości, ale także skłania do refleksji. Do zastanowienia się nad różnymi wartościami.