Dzieci ze schowka

Bardzo dobra powieść psychologiczna. Jest to historia dwóch chłopców, którzy po urodzeniu zostają porzuceni w schowku na dworcu. Mimo, że obaj, jako kilkuletni chłopcy zostają adoptowani przez to samo małżeństwo, które stara się otoczyć opieką, nie potrafią przezwyciężyć traumy porzucenia do schowka . Ciekawe, w jaki sposób na nasze życie wpływają przeżycia nawet nieuświadomione, jak ważny jest kontakt z matką po urodzeniu. Kiedy osiągają pełnoletniość wyruszają do Tokio, aby szukać własnych dróg. Ich podejście do życia jest zupełnie różne, każdy czego innego oczekuje od życia, ale łączy ich schowek, który rzutuje na ich życie. Znajdują się w społeczeństwie nastawionym na konsumpcje wszystkiego, pełnego seksu, przemocy, gdzie każdy, każdego wykorzystuje. Nie ma tam normalnych relacji. Pokazane przez autora współczesne społeczeństwo jest jakby z koszmarnego snu. W jaki sposób tych dwóch już mężczyzn odnajdzie się w tym społeczeństwie ? Czy uda im się spełnić pragnienia i znaleźć swoje miejsce w tym świecie?
Dla mnie książka fascynująca i nie potrafiłam się od niej oderwać.

W mojej ocenie , niestety nie jest to powieść wybitna , jak czytam w opisie . W mojej ocenie epatowanie i szokowanie wszystkimi brudami świata w ilości obrzydliwej , wcale nie gwarantuje jeszcze wybitnej powieści . W tym przypadku , nie zagwarantowało nawet powieści dobrej . Bardzo dobry był pomysł i z wielką ciekawością po tę pozycję sięgnęłam . Tak szybko jak sięgnęłam , tak szybko się rozczarowałam . Miałam wrażenie że czytam wiadomości z gazety , czy z internetu . Wszystko opisane sztywno i '' drewniano ''. Niewiele emocji i głębi przedstawianych postaci . To moje wielkie rozczarowanie...Może to moja wina , może zbyt dużo się spodziewałam , po nazwisku ? Niestety TEN Murakami tylko nieudolnie próbuje naśladować TAMTEGO .