Opis

Kontynuacja książki "A lasy wiecznie śpiewają". Powieść napisana z wielkim sentymentem dla wszystkich i wszystkiego, co związane jest z tajemniczą i groźną krainą lasów Północy.
Jest początek XIX wieku, surowa przyroda wywiera ogromny wpływ na postawy bohaterów. Wychowanie i życie nauczyły ich takich zachowań, że w najważniejszych chwilach nie ulegają odruchom serca, nie potrafią okazywać uczuć. Dla mężczyzn najważniejszy jest las. Las, który chroni, żywi, a równocześnie jest bezstronnym słuchaczem ich myśli, radości, cierpień i bólu. Zimą, całkowicie otuleni śniegiem, owiani ostrym wiatrem, który wyje w szczelinach skalnych, hula, tańczy i śpiewa - nabierają sił; latem, kiedy krajobraz rozweselają osiki, jarzębiny i brzozy, które wyglądają zza gałęzi ciemnych drzew iglastych - marzą, podsumowują swoje życie, rozliczają się ze sobą.

Z każdej strony książki bije ciepło, szczęście, cierpienie lub tragedia. Przyroda splata się z losem ludzi. I ten las najważniejszy, przeklinany przez kobiety, bo zabiera im mężów, daje im jednak siłę, dzięki której mogą żyć w tych trudnych warunkach.

Bardzo dobra książka o życiu i szczęściu oraz trudnościach, jakie trzeba pokonać, aby być człowiekiem.

W dalszym tle wojna o panowanie nad Norwegią między Szwecją a Danią oraz czasy wojen napoleońskich.

Data wydania: 1963

Wydawnictwo: Poznańskie

Cykl: A lasy wiecznie śpiewają, tom 2

Kategoria: Literatura piękna

Stron: 356

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Trygve Gulbranssen Trygve Emanuel Gulbranssen (ur. 15 czerwca 1894 w Oslo, zmarł 10 października 1962 w Eidsberg) – norweski pisarz. Trygve Gulbranssen zadebiutował w 1933 roku powieścią "A lasy wiecznie śpiewa, która została przetłumaczona na trzydzieści języków i spr...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Trygve Gulbranssen

Recenzje

Książka Dziedzictwo na Bjorndal nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax

2020-06-16

10 /10

Przeczytane Audiobooki Literatura obca

Wspaniałe dopełnienie części pierwszej. Szczerze mówiąc, to byłam sceptyczna, bo zazwyczaj części drugie sag rodzinnych to na siłę napisane ciągi dalsze, które ni wnoszą za dużo treści. Ale tu jest inaczej. W części drugiej autor rozwinął swoje poglądy na temat losu, psychologii postaci, relacji rodzinnych, małżeńskich, na przykładzie losu tej rodziny. Małżeństwo Daga syna i Adelajdy jest chyba jedynym takim w całej literaturze światowej. Ich wzajemne wycofanie, rezerwa to nawet nie przykład chłodu uczuciowego, ale strachu przed drugim człowiekiem. Dodatkowo na cały dom rzutuje postać Daga ojca. To w sumie psychologiczna powieść. Świetne są tu fragmenty narracji z punktu widzenia poszczególnych postaci.
W sumie znakomita książka.

× 9 | Komentarze (1) | link |

@bea-ta

2019-11-07

6 /10

Przeczytane przeczytane 2018 Biblioteka domowa

W "Dziedzictwie na Bjὄrndal", będącym kontynuacją „A lasy wiecznie śpiewają” dostałam więcej Norwegii: przyrody, klimatu, ludzi i ich życia. Piękne opisy przyrody, już nie głównie tej groźnej, mroźnej, skrzącej, jak u „Króla Gór”, ale w większych dawkach kojącej, miękkiej: uruchamiająca wszystkie moje zmysły brzozowa polana, las śpiewający swoje melodie, widoki ze wzgórz i gór na doliny, aleja z drewnianym mostem, szemrzący za oknem strumień… W tej części pojawia się konkretne określenie czasu akcji. Mamy dokładne określenie lat (pierwszy pojawia się chyba rok 1811, ostatni: 1830). W związku z tym słychać echa wydarzeń historycznych: przejście z zależności duńskiej pod szwedzką (postanowienie zwycięzców wojen napoleońskich), echa marzeń o odzyskaniu suwerenności, inflacja, bankructwa. Wszystko to pojawia się w Bjὄrndal, jako ciekawostka, temat do dyskusji, zagrożenie albo szansa wzbogacenia się, ale nie dotyka bezpośrednio głównych bohaterów.

"Dziedzictwo na Bjὄrndal", jako część sagi, chociaż czasowo obejmuje okres małżeństwa młodego Daga i Adelajdy, w dużej mierze jest opowieścią o poszukiwaniu w sobie istoty człowieczeństwa. To ciekawa opowieść o długotrwałym kształtowaniu, dojrzewaniu poglądów bez udziału prasy, radia i tv. Z ograniczonym dostępem do książek. Z nieograniczonym dostępem do swego wnętrza, życia wokół, mądrości (bądź jej braku) innych i biblii.

To również opowieść o tym, jak często mylnie postrzegamy sami siebie, jak mylimy się w stosunku d...

» czytaj dalej

| link |