Opinia na temat książki Dziękuję i zapraszam ponownie

Patrząc na okładkę, można się spodziewać romantycznej historii o miłości i z tą nadzieją sięgnęłam po tę książkę. Widać na niej roześmianą dziewczynę w otoczeniu różowych serduszek. Tymczasem śledzimy codzienne zmagania młodej dziewczyny w pracy i jej dylematy sercowe, ale nie ma w tym romantycznej, porywającej miłosnej historii. Miłość jest tu raczej tłem fabuły i celem, do o jakim śni główna bohaterka.

Autorka w dużej części skupiła się na warunkach pracy w dużych supermarketach, mobbingu, relacjach między pracownikami a pracodawcami. Na przykładzie Uli, pokazuje realia pracy w naszym kraju, gdzie  ludzie nie realizują się w swoim zawodzie. Często mają oni wysokie wykształcenie, ale życie zmusza ich do podejmowania zupełnie odmiennej profesji, od tej którą chcieliby wykonywać. Tytułowe „Dziękuję, zapraszam ponownie“ to kwestia wypowiadana przez bohaterkę wielokrotnie w ciągu dnia, gdy siedzi przy kasie i obsługuje klientów.

Niezrozumiała była dla mnie forma narracji, która została poprowadzona w osobie trzecioosobowej ale też pierwszoplanowej.  Nie jest to jednak relacja głównej bohaterki, lecz obserwatora, którym jest sąsiad Uli. Ona go nie zauważa a on śledzi każdy jej krok, przygląda się jej pracy i zmaganiom z codziennymi problemami. O ile można to jakoś sobie wytłumaczyć, to zupełnie nie wiadomo jak wniknął on w umysł swojej sąsiadki, gdyż zna także jej emocje a nawet myśli. Narrator opowiada o Uli tak, jakby towarzyszył jej w każdej chwili jej życia, nawet wówczas, gdy wstaje ona rano i szykuje się do pracy, rozmawia ze swoją przyjaciółką Ewą albo  w czasie pobytu w Spa, do którego Ula pojechała sama. Jego zabawne komentarze, spostrzeżenia i dystans do własnej osoby niejednokrotnie wywołują uśmiech na twarzy i to nadaje całej książce pewnej lekkości.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2019/10/508-dziekuje-i-zapraszam-ponownie.html