Dzielny Despero

Dzielny Despero to zadziwiająca, trzymająca w napięciu baśń, łącząca elementy opowieści przygodowej, fantastyki i horroru. Głównym
bohaterem jest Despero, mała myszka z wielkimi uszami, która wraz z rodziną mieszka we wspaniałym zamku.
Jest niezwykłą myszką, uwielbia muzykę, czyta książki, zakochuje się w księżniczce. Zarówno te cechy, jak i wygląd tak różniące ją od innych myszy, sprawiają, że Despero jest odrzucony przez najbliższą rodzinę i otoczenie.
W książce występują też inne niezwyczajne postaci: śliczna księżniczka, nierozgarnięta służąca i całkiem sympatyczny szczur. Wszyscy oni mają wspaniałe
marzenia i dążą do czegoś. Piękna i mądra opowieść, o samotności, przyjaźni, miłości, przebaczeniu, poszukiwaniu „światła”. Jest w niej miejsce na żart i dowcip; przypomina baśnie braci Grimm, a ze współczesnej literatury fantastykę Roalda Dahla i Lemony Snicketta, mistrzów dziecięcego horroru. Stylowe czarno-białe ilustracje Timothy Eringa doskonale oddają nastrój grozy, tajemniczości i subtelnego humoru.
Książka otrzymała prestiżową nagrodę Newbery Medal.

Recenzje
Historia opowiedziana przez DiCamillo jest przede wszystkim opowieścią o świetle i
mroku, a więc o dwu najważniejszych opozycjach przekładających się na: dobro i zło,
radość i smutek, nadzieję i rozpacz... Światło i mrok są też tym, co tworzy w
malarstwie światłocień, a więc stanowi o plastyczności, tajemniczości i głębi
pokazywanych postaci i przedmiotów (księga druga jest zresztą zatytułowana właśnie
Chiaroscuro – wł. światłocień). Bajka o małej myszce przekształca się więc w
baśniową i filozoficzną opowieść o życiu.
Elżbieta Zarych, ARTE, 02.2006
Do najważniejszych motywów baśniowych występujących w książce DiCamillo
zaliczymy walkę dobra ze złem, a także zwycięstwo miłości. To opowieść o tolerancji
dla cudzej odmienności, przebaczaniu, stracie bliskiej osoby, wędrówce przez
labirynty życia. Lektura tej książki wciągnie młodego czytelnika w baśniowy,
fantastyczny świat z elementami grozy.
Magazyn Literacki 1, 01.2006

Książka DiCamillo, napisana wartko i sprawnie, pełna bezpośrednich zwrotów do
odbiorcy, poza wciągającą fabułą ma jeszcze jeden walor – autorka prowadzi w niej
literacką grę z czytelnikiem. Opowiada baśń, ale też zdradza jak baśnie powstają.
Życie Warszawy, 15.12.2005
Książka pasjonująca, precyzyjnie skonstruowana, zwieńczona nieoczekiwaną puentą.
W nastroju gotycka, z elementami grozy, ale przy tym napisana na modłę
romantyczną, chwilami sentymentalna. Wartka akcja zadowoli wszystkich. Zanim
Kate DiCamillo odebrała nagrodę Newbery, była nominowana do tej samej nagrody za
swoją debiutancką książkę Dzięki tobie Winn-Dixie (ukazała się także w Polsce,
niebawem będzie ekranizowana w Stanach).
Te dwa skrajnie różne stylistycznie utwory stanowią dowód możliwości pisarki.
Opowieść o Despero jest bardzo udaną próbą budowania nowej formuły baśniowej –
opowieścią moralizatorską i metaforyczną (jak tradycyjne baśnie europejskie), ale
napisaną nowym językiem, prosto i obrazowo.
Joanna Olech
Nowe Książki 2, 02.2006