Opinia na temat książki Dziewczyna, która patrzyła w słońce

Ona. Jedna z najpopularniejszych pisarek w kraju, tworząca zachwycające, uwielbiane przez czytelników romanse. Wesoła. Radosna. Bez przerwy uśmiechnięta. Pełna optymizmu. Dziewczyna "patrząca w słońce".

I on. Pisarz. Jego specjalnością są kryminały. Krwawe. Pełne grozy. Budzące strach. On... Zamknięty w sobie. Wycofany.

Oni. Tak różni. Tak nieidealni. Tak wrogo do siebie nastawieni.

Czy istnieje możliwość, by ta dwójka znalazła wspólny język? Czy między nimi pojawi się jakaś, choćby najmniejsza, nić porozumienia?
Poznają się zupełnie przypadkowo. Tylko czy przypadki w ogóle istnieją?

To przyjemna, bardzo klimatyczna, pełna ciepłych promieni słonecznych historia, z którą spędziłam całkiem miły czas. Musicie jednak wiedzieć, że zabrakło mi tu tego "czegoś", co dodałoby szczyptę wyjątkowości. Niestety czasami miałam wrażenie, że jest po prostu... nudno. Czytało się w miarę szybko, jednak z każdą przekręcaną stroną liczyłam na coś, co mnie zaskoczy. Co sprawi, że pomyślę "wow!". Co sprawi, że poczuje przypływ emocji. Może w kolejnym tomie? Ja już czekam i liczę, że wydarzy się więcej.