Opinia na temat książki Dziewięć żyć

Emelie Schepp powraca z szóstą częścią przygód prokuratorki Jany Berzelius pt. "Dziewięć żyć".

Chyba pierwszy raz tak mocno poczułam, jak bardzo ta część nierozerwalnie wiąże się z poprzednimi i jestem przekonana, że będzie bardzo ciężko wejść w zastaną sytuację temu, kto ich nie czytał. Nie ukrywam, że również najmniej mi się podobała.

Ktoś wie, że za śmiercią trzech członków gangu Komados stoi Berzelius i nie zawaha się wykorzystać tej wiedzy w rozgrywce, która pochłonie więcej ofiar.

Uwielbiam Janę, która jest tak niestandardową postacią jakich mało w kryminalnych historiach. Jej dwoistość jest szalenie pociągająca: za dnia przykładna pani prokurator walcząca ze złem, nocą bezlitosna maszyna do zabijania. To śledztwo różni się od pozostałych, bowiem falę zbrodni zapoczątkowała właśnie ona sama i teraz musi zrobić wszystko, by jej przewinienia nie wyszły na jaw.

Jak już wspominałam wcześniej, nie zachwyciła mnie ta historia, czytałam z czystej sympatii do Berzelius i pozostałych bohaterów serii. Śledztwo było niejednoznaczne pod względem moralnym, bowiem zamordowani przez Janę chłopcy, nie byli aniołkami, wprost przeciwnie mieli wiele brudów na sumieniu, między innymi niezwykle brutalny gwałt młodej dziewczyny. I choć wymierzanie sprawiedliwości należy do odpowiednich organów, to czyż Jana nie jest przecież ich przedstawicielem?