Dziewięć żyć

“Dziewięć żyć” to tom szósty serii szwedzkiej autorki Emelie Schepp z prokuratorką Janą Berzelius, ale nawet brak jej znajomości nie wyklucza lekturę tego tytułu - każdy tom serii opowiada o osobnej zagadce kryminalnej. W tym historia kręci się wokół lokalnego gangu, ale obserwujemy go w wersji bardzo ludzkiej - oczami nastolatka, który przypadkiem wplątuje się z nim w relacje, od których, jak się okazuje, bardzo szybko trudno się uwolnić. Autorka świetnie przedstawia zagubienie takiego młodego człowieka, jego niepewność co do wyborów, który, gdy orientuje się, że jednak jest coś nie tak, to już na reakcję jest za późno. Intryga kryminalna opiera się na zagadce dwóch zbrodni, w których prokuratura dostrzega pewne powiązania, co jest na rękę bohaterce serii Janie, która ma w ukryciu prawdy na temat jednej z nich prywatne korzyści. Ogólnie tom ten jest pełen emocji, które szarpią bohaterami, dużo w nim dylematów i żywych przeżyć, które czytelnik śledzi z wypiekami na twarzy. Akcja toczy się szybko, naprzemiennie z perspektywy kilku postaci, co dodatkowo pogłębia jej dynamizm i sprawia, że naprawdę trudno się od niej oderwać. Świetne utrzymany jest też balans pomiędzy kryminalną zagadką a życiem prywatnym postaci. Są też ciekawe tematy do rozważań - o łatwym manipulowaniu młodymi umysłami już wspomniałam, ale są też problemy dorosłych jak np. życie z osobą, która przede wszystko poświęca się pracy. Bawiłam się przy tej książce doskonale, z trzech tomów jakie czytałam ten je...

U mnie dziś tom 6 #dziewięćżyć i niech nie zwiedzie Was ta kawa na zdjęciu, bo ta książka jej nie wymaga. Ba ... tu bardziej wskazana melisa, albo jakieś krople nasercowe 🤔

@emelieschepp po raz kolejny zabrała mnie do świata Jany (nie mylić z Josie, to dwa kompletnie inne charaktery, Janie bliżej do Lisbeth Salander). Tym razem wydarzenia dotyczą gangu Komados i pewnego świadka, który widział zbyt wiele. Niewątpliwie jest zagrożeniem, ale dla kogo? Nie zdradzę 🤐

Napisać sześć tomów serii i utrzymać tak świetny poziom to mistrzowskie osiągnięcie. Tu nic się nie rozpływa, nie staje się miałkie... Nie ma zbędnych słów, wycieczek myślowych.

Wracam do Jany i reszty bohaterów z ogromną przyjemnością i z uśmiechem siadam do lektury. Dlaczego? Bo jestem pewna tego co dostanę. Zagadkę kryminalną, która zmusza do myślenia, śledztwo w którym z zapałem uczestniczę i warstwę obyczajową, która potrafi dodatkowo podkręcić atmosferę. Gdybym miała tej serii nadać podtytuł to byłoby to #jeszczejednastrona bo zdecydowanie trudno ją odłożyć.

O jednej rzeczy dotyczącej serii z Janą chyba nie pisałam, choć mam wrażenie, że pisałam już wszystko. Myślę tu o zakończeniu. Każdy tom na finiszu to istny skok na bungee. Jeśli znajdzie się ten, który potrafi ten finisz sobie dawkować, to klękam przed nim z podziwu. Końcówka zawsze nabiera takich obrotów, że bałabym się wtedy sprawdzić jakie mam ciśnienie. Czuję jak emocje mnie rozsadzają i uwielbiam to!!!

...

“Dziewięć żyć” Emelie Schepp to już szósta część serii o prokuratorce Janie Berzelius i od razu Was uprzedzam, że nie ma sensu zaczynać znajomości z tym cyklem od tego tytułu - m.in. dlatego, że bardzo bezpośrednio nawiązuje on do wydarzeń z wcześniejszych tomów.

Jeśli nie chcecie zaczynać od początku - choć moim zdaniem warto - musicie przynajmniej przeczytać część wcześniejszą, by zrozumieć wątek zabójstwa trzech członków gangu Komados, który jest tutaj kontynuowany.

W ogóle mam wrażenie, że “Dziewięć żyć” to książka, której nadrzędnym celem jest ukazanie pewnego przełomu w życiu pani prokurator, szczególnie odnośnie jej relacji z “ojcem”.

Policja ma ręce pełne roboty, odkąd w pewien kwietniowy poranek na YouTubie pojawia się film przedstawiający pobitego młodego człowieka z ładunkiem wybuchowym przytwierdzonym do piersi. Szybko staje się jasne, że czwartego członka gangu czeka przerażający koniec.

Kto likwiduje tych młodych ludzi i dlaczego?

W rozwiązaniu tej zagadki aspirantce Mii Bolander pomaga nowy śledczy Patrik Wiking. Niestety już na początku dochodzenia pojawiają się problemy – nikt nie chce z policją rozmawiać, nie ma również żadnych świadków..

W serii Schepp podoba mi się niejednoznaczność, złożoność bohaterów, z Janą Berzelius na czele. I tym razem lektura przynosi pytania natury moralnej, a demony przeszłości nie przes...

Emelie Schepp powraca z szóstą częścią przygód prokuratorki Jany Berzelius pt. "Dziewięć żyć".

Chyba pierwszy raz tak mocno poczułam, jak bardzo ta część nierozerwalnie wiąże się z poprzednimi i jestem przekonana, że będzie bardzo ciężko wejść w zastaną sytuację temu, kto ich nie czytał. Nie ukrywam, że również najmniej mi się podobała.

Ktoś wie, że za śmiercią trzech członków gangu Komados stoi Berzelius i nie zawaha się wykorzystać tej wiedzy w rozgrywce, która pochłonie więcej ofiar.

Uwielbiam Janę, która jest tak niestandardową postacią jakich mało w kryminalnych historiach. Jej dwoistość jest szalenie pociągająca: za dnia przykładna pani prokurator walcząca ze złem, nocą bezlitosna maszyna do zabijania. To śledztwo różni się od pozostałych, bowiem falę zbrodni zapoczątkowała właśnie ona sama i teraz musi zrobić wszystko, by jej przewinienia nie wyszły na jaw.

Jak już wspominałam wcześniej, nie zachwyciła mnie ta historia, czytałam z czystej sympatii do Berzelius i pozostałych bohaterów serii. Śledztwo było niejednoznaczne pod względem moralnym, bowiem zamordowani przez Janę chłopcy, nie byli aniołkami, wprost przeciwnie mieli wiele brudów na sumieniu, między innymi niezwykle brutalny gwałt młodej dziewczyny. I choć wymierzanie sprawiedliwości należy do odpowiednich organów, to czyż Jana nie jest przecież ich przedstawicielem?