Filozofia wychowania. Ontologia - metafizyka - antropologia - aksjologia.

Rozprawa FILOZOFIA WYCHOWANIA jest kolejną próbą podjęcia dialogu filozofa z pedagogiem. Zarazem nawiązuje do tych wątków w dziejach myśli europejskiej, które akcentuj ą pedagogikę ogólną jako filozofię wychowania czy filozofię stosowaną. W pedagogice wątki filozoficzne są mocno sprzężone z wątkami naukowymi. Oderwanie się pedagogiki od filozoficznych korzeni w konsekwencji powoduje uwiąd samej pedagogiki lub jej zredukowanie do doktryny. Rozprawa FILOZOFIA WYCHOWANIA jest nasycona "duchem" personalistycznym, natomiast edukacja europejska nasycona jest "duchem" pozytywistycznym. Pytania - które stawiam u schyłku XX wieku - brzmią: Czy w jakimkolwiek sensie da się uprawomocnić personalizm, skoro pozytywizm (negujący Depozytywne prawo naturalne) programowo go wyklucza w aspekcie filozoficznym i prawnym? Czy SZKOŁA POLSKA musi programowo wziąć w nawias personalistyczną wykładnię wychowania i nauczania? Wątpiącym w możliwość nasycenia SZKOŁY POLSKIEJ prorodzinnym "duchem" personalistycznym odpowiadam: trzeba mieć nadzieję wbrew nadziei. Fragmenty z Wprowadzenia książki FILOZOFIA WYCHOWANIA