Gawędy o księgarzach

Zbysława Arcta opowieść o książkach, księgarniach i księgarzach, czyli jak to drzewiej bywało, a więc powrót do czasów sprzed dinozaurów, kiedy drzewa rosły na potęgę, nakłady sięgały ponad głowę tyranozaura i dziesiątek tysięcy egzemplarzy (bo czytały wszystkie dinozaury, a nie tylko paleo takie jak ja i Ty), nie było paczkomatów i aby dostać swój bookstagramowy łup, trzeba było ruszyć cztery litery do księgarni, których w miastach i mieścinach było w bród i wszyscy byli szczęśliwi, choć zupełnie ale to zupełnie, nie zdawali sobie sprawy ze szczęścia, jakie ich codziennie spotykało.

Ossolineum popełniło pradawnego czasu serię „Książki o książkach” i dajcie mi tu takiego lub taką, co ją w całości przeczytał/a… To są, proszę szanowności, rarytasy. Bo pan Arct, z „tych” Arctów, którym jakże blisko było do początków „Ruchu” i kioskowych przybytków, księgarni Grölla, warszawskich antykwariuszy z rodu Kleisingerów, introligatorów, Domów Książki, całych tych wreszcie Mortkowiczów, Gebethnerów i Wolffów, z pasją ogromną tu zgrabnie wszystko wykłada. Opisuje, jak było i jak jest w księgarskim świecie. Ostrożnie oczywiście z zachwytami nad sanacyjną księgarnia, no te były ble (książka ukazała się 1972 roku), ale jakże pięknie książkowy świat rozwija nam się, towarzysze, w czasach, w których przyszło nam żyć!

Klient nasz pan, to chodliwe hasło niemal rwie się do ust, ale prócz kilku anegdotek zaglądamy do wnętrz i księgarskich magazynów, śledzimy kariery najzna...