Name: Gaz do dechy
Rating: 7.33 (12 reviews)
ISBN: 9788381258906

Gaz do dechy

Joe Hill

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Opis

Książka, która znalazła się w ścisłej czołówce Goodreads Choice Awards 2019

Trzynaście historii mistrza grozy młodego pokolenia, który przesuwa granice gatunku na nowe terytoria

Dwa opowiadania napisane wspólnie ze Stephenem Kingiem
m.in. W wysokiej trawie, sfilmowane przez Netflix

Wyjęci spod prawa motocykliści uciekający przez pustynię przed upiorną cysterną… Wizyta młodych ludzi w wesołym miasteczku, która wcale nie kończy się wesoło… Uchylone drzwi do świata cudów, które okazują się furtką dla namacalnego zła… Podróż pociągiem w niecodziennym towarzystwie… Media społecznościowe, które nikogo nie uratują przed zombi… Bibliotekarz dostarczający najświeższe lektury umarłym… I wreszcie lot, podczas którego ludzie nieakceptujący się nawzajem zaczynają ze sobą rozmawiać – nieco za późno.

Od klasycznych horrorów, przez fantasy, S-F, thriller psychologiczny, po prozę obyczajową z silnym akcentem politycznym – różnorodność opowiadań w tym zbiorze jest niezwykła. Ale wszystkie dotykają najgłębszych ludzkich sekretów i wydobywają na światło dzienne nasze mroczne słabości i lęki.

Tytuł oryginalny: Full Throttle

Data wydania: 2020-09-16

ISBN: 978-83-8125-890-6, 9788381258906

Wydawnictwo: Albatros

Seria: Joe Hill z okładkami Dark Crayona

Kategorie: Fantastyka, Horror, Opowiadanie zagraniczne

Stron: 497

dodana przez: Radosna

Autor

Joe Hill

Urodzony 4 czerwca 1972 roku w USA (Maine)

Amerykański pisarz horrorów, syn Stephena Kinga. Debiutował w 1997 roku opowiadaniem The Lady Rests. Pierwsza książka Hilla, zbiór opowiadań Upiory XX wieku, zyskała bardzo dobre opinie wśród czytelników i krytyków, zdobyła prestiżowe nagrody Brama ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Joe Hill

Recenzje

Gaz do dechy

18.10.2020

„Gaz do dechy” Joego Hilla to zbiór trzynastu niezwykle różnorodnych opowiadań, których wspólnym mianownikiem jest panująca w nich mroczna atmosfera niepokoju. W antologii znalazły się krwawe opowieści sensacyjne, historie zaliczające się do fantastyki i przerażające horrory. To idealna lektura dla wszystkich miłośników literatury grozy, w której ... Recenzja książki Gaz do dechy

@milla

Nowe oblicze gatunku grozy

7.10.2020

Przeczytałam tę książkę i dosłownie sfiksowałam na punkcie Joe Hilla. Jedna myśl nie daje mi spokoju: Dlaczego wcześniej nie sięgnęłam po jego prozę? Teraz nie pozostaje mi nic innego jak szybko nadrobić zaległości. „Gaz do dechy” to zbiór trzynastu opowiadań, które zaskakują nie tylko treścią ale też stylem i formą. Ta różnorodność sprawia,... Recenzja książki Gaz do dechy

@anettaros.74

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2022-02-07

7 /10

Przeczytane Groza w wersji light (nie tu litry krwi i tony flaków)

Nie cierpię myśli, że mógłbym umrzeć, będąc w połowie książki.

- Joe Hill

To jest dopiero prawdziwy horror, i to w jednym zdaniu, można się rozejść.

Ten zbiór opowiadań bardziej przypadł mi do gustu niż „Upiory XX wieku”. Takie na przykład „Chryzantemamy” – no perełka jak dla mnie, uwielbiam takie klimaty. Albo „Stacja Wolverton” czy „Mroczna Karuzela” – wilkołaki (no powiedzmy, że wilkołaki, bardziej bizneswilki :P), mordercze konie, które uciekły z karuzeli – dej mnie tego wincyj!

P.S. Dżizaz, jakie ja mam braki czytelnicze, normalnie wstyd, dno i kilometr mułu. Słuchając o samych inspiracjach Hilla, miałam ochotę gdzieś się schować, na przykład w jakimś ciemny kącie z pająkami, albo wpełznąć do jakiejś dziury w ziemi i nie wychodzić.

× 25 | link |

@Mackowy

2021-01-14

6 /10

Przeczytane ebook

Jak to w zbiorze opowiadań. Obok fantastycznych “Spóźnialskich” znalazło się miejsce dla słabiutkiej “Stacji Wolverton”. Co zaskakujące całkiem blado wypadają opowiadania, które Hill napisał do spółki ze swoim staruszkiem, czyli zupełnie nijaki “Gaz do dechy” i średniawe “W wysokiej trawie”, poza tym nie wiem co za geniusz ustalał kolejność opowiadań, ale zdecydowanie kiepskim pomysłem było umieszczenie najsłabszych pięciu na początku.

A jednak warto było się przemęczyć, bo później okazuje się, że Joe Hill naprawdę umie pisać, jest pomysłowy i dobrze operuje językiem. Wspomniane “Spóźnialscy” swobodnie znalazłoby miejsce w dziesiątce najlepszych opowiadań szanownego tatki Joego, “Diabeł na schodach” cieszy wzrok nietypową formą, a “Tweety z cyrku umarłych” skrzą się od czarnego humoru.

Myślę, że warto, bo pomimo (albo dzięki) mocnych inspiracji Kingiem, Hill ma coś do powiedzenia, a co więcej mówi to ciekawie i ze swadą, jeśli tylko zdoła się przebrnąć przez początek.

× 20 | Komentarze (1) | link |

@Airain

2022-10-23

7 /10

Przeczytane

Trzynaście opowiadań. I jak to bywa w zbiorach - jedne lepsze, inne słabsze, ale ogólnie dały mi dużo przyjemności. "Spóźnialscy" i "Jesteś dla mnie najważniejsza" spodobały mi się najbardziej; "Tweety z cyrku umarłych" już gdzieś czytałam, ale opowiadanko niezłe; podobały mi się też "Chryzantemamy". "Faun" to dość oczywiste nawiązanie do cyklu narnijskiego. Natomiast współpraca Joego Hilla z tatusiem Kingiem jakoś nie owocuje arcydziełami. Tytułowe opowiadanie, nawiązujące do słynnego Pojedynku na szosie, zaledwie przeciętne, "W wysokiej trawie" także nie lepsze, zresztą już to u Kinga czytałam (w wersji ze zbożem, nie trawą). Ogólnie jednak biorąc, zapoluję na kolejnego Hilla.

× 19 | link |

@Bookmaania

2020-09-24

7 /10

Przeczytane

Kolejna książka Joe Hilla piszącego dla nierozpoznawalności pod pseudonimem, syn Stephena Kinga z równie wielkim talentem pisarskim.

"Niedaleko pada jabłko od jabłoni."

To moje pierwsze spotkanie z autorem @joe_hill i z pewnością nie ostatnie. #gazdodechy to zbiór przeróżnych gatunkowo opowiadań z osobistym wstępem, z którego dowiadujemy się wielu kwestii z życia pisarza oraz jak czynniki miały wpływ na rozpoczęcie jego podróży w świecie literatury.
Różnorodność w dziełach od fantasy po klasyczne horrory porywają czytelnika, na dodatkowy plus jest fakt, że z większości treści otrzymujemy psychologiczne akcenty. Są tutaj znakomite treści, jak i słabsze opowiadania, zatem myślę, że każdy fan gatunku wynajdzie dla siebie jakąś perełkę. Budowane napięcie i emocje towarzyszące, działają równie magnetycznie jak skupiająca uwagę okładka! 😊

''Chryzantemy'' i '' Jesteś dla mnie najważniejsza'' to moje numero uno w tejże antologii!

Jeśli poszukujesz opowiadań na mocniejsze dorosłe dobranocki do poduszki to pozycja skierowana jest właśnie do Ciebie. 😁 Kawał dobrej roboty dla fanów grozy oraz mocniejszych lektur.

× 9 | link |

@frodo

2023-09-06

8 /10

Przeczytane 2023

Dobra kolekcja opowiadań jednego z synów Stephena Kinga. Moimi faworytami są Spóźnialscy i Mroczna Karuzela. No i dziś właśnie wracałem do kraju samolotem i miałem niebezpieczne skojarzenia z ostatnim opowiadaniem z tego zbioru. Dobra rzecz.

× 4 | link |

@Amarisa

2020-10-10

7 /10

Przeczytane

„(…) być człowiekiem to tyle, co być turystą w prastarym, zimnym i nieprzyjaznym kraju. Jak wszyscy turyści mamy nadzieję trochę się powygłupiać, pośmiać, pobaraszkować, przeżyć niewinną przygodę. Ale tak łatwo się zgubić. Dzień kończy się tak szybko, drogi są tak zwodnicze, a w ciemności czyhają różne rzeczy i szczerzą kły. Aby przetrwać, czasem sami musimy pokazać kły.”

Znacie już "Gaz do dechy" Joe Hilla? 😏 Jeśli nie, to zachęcam do zajrzenia na mój blog 😏
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-gaz-do-dechy-joe-hill/

× 1 | link |

@mala_mi

2021-12-31

7 /10

Przeczytane 2021

Zbiór trzynastu opowiadań i jak to z opowiadaniami bywa jedne są lepsze a inne gorsze. Moi faworyci to "Spóźnialscy", "Faun" i "Jesteś dla mnie najważniejsza". Bardzo ciekawe zabawy formą w "Diabeł na schodach" i "Tweety z cyrku umarłych". Może Joe Hill nie zostanie moim ulubionym pisarzem literatury grozy ale na pewno chętnie sięgnę po kolejną książkę jego autorstwa.

× 1 | link |

@trabska

2024-01-01

Przeczytane

Nie lubię opowiadań i ta książka nie pomaga w zmianie zdania na ten temat. Piekielnie nierówne, dosłownie dwa na całą książkę są interesujące. Liczyłam na horror, a dostałam zwyczajnie smutne historie, które powstały... właściwie nie wiem po co. Widać podobny sposób podejścia do postaci jak u Kinga, ale nie czytało mi się tego dobrze.

| link |