Gdyby jednak

Czytając tą książkę doszłam do wniosku, że literatura rządzi się swoimi prawami. Do tej pory żyłam w przekonaniu, że książki o wojnie nie są i nigdy nie będą dla mnie. Za dużo tam brutalności i śmierci połączonej z nienawiścią. A przynajmniej do tej pory przeważnie tak było. Pozycje spod pióra pani Yarros znam bardzo dobrze. Moja babcia czytywała je jedna po drugiej, a ja jako dziecko czasami zaglądałam jej przez ramię i jedyne, co rzucało mi się w oczy, to cudowne opisy. Kiedyś nawet stwierdziłam, że tylko doskonale dobrane opisy osób czy też miejsca gdzie akurat się podziewają są siłą, która sprawia, że książkę się albo uwielbia, albo nie. Obecnie moja babcia ma pamięć chwilową, przestała czytać książki i robić cokolwiek, bo jej świat pęka niczym bańka mydlana i jedyne, co jej pozostało, to łapać chwile, które jeszcze zna. Piszę o tym, bo to właśnie moja babcia po części nauczyła mnie nie tylko czytać książki, ale również rozumieć ich treść i przekaz. Idąc tropem jej ukochanej pisarki pani Rebeccy Yarros postanowiłam przeczytać jej książki, by zobaczyć, czy pamiętam jaki zachwyt wywoływały na babci i mojej dziecięcej jeszcze twarzy.
Czytając tą książkę doszłam do wniosku, że nie ma złego tematu, który poruszają autorzy, są tylko nieumiejętnie dobrane opisy lub ich brak. Tak jak mówi się, że to ludzie tworzą klimat, tak tutaj autorka wykonała kawał dobrej pracy. Napisała historię, którą się pochłania, która nie daje nam czasu na zastanowienie co tam się dzieje, bo k...

"Gdyby jednak" R. Yarros to pierwsza książka na której nie wylejecie morza łez. Może coś poczujecie a może nie. Dla mnie jest to bardziej książka neutralna, gdzie autorka bała się nas dobić emocjonalnie, bo czegoś mi zabrakło szczególnie w końcówce książki.

Książka pisana jest z obydwu stron i na przemiennie raz mamy przeszłość, a raz teraźniejszość. I tak do połowy książki takie rozwiązanie jest w porządku, tak później bardziej ciekawi nas to co się wydarzy tu i teraz, niż to co już się stało. Przynajmniej u mnie tak było. Główni bohaterowie są różni, ale to Nate przyciąga nas do siebie dużo bardziej niż Izzy. Tu mam taki mały problem, że siostra głównej bohaterki Serena nieco ją przyćmiła szczególnie jeśli chodzi o wyrazistość, łatwiej jest nam ją zapamiętać.

"Bo to, co w życiu wartościowe, nigdy nie przychodzi łatwo".
Ich pierwsze spotkanie kończy się wypadkiem lotniczym, ale te kilka chwil, które ze sobą spędzili sprawia że dużo trudniej zapomnieć o drugiej osobie i nie zastanawiać się co jeśli, albo jak tytuł gdyby jednak. Z drugiej strony to mi się bardzo podobało, że mimo wszystko bohaterowie starali się żyć, próbować nowych rzeczy, spotykać się z innymi i nie zamykać, nie czekać. Co oczywiście było trudne, wręcz niewykonalne. Ale jak podkreślił Nate byli tylko możliwością. A wraz z rozwojem fabuły chcieli być kimś więcej a jednocześnie nie chcieli. Takie odniosłam wrażenie gdzieś po ¾ fabuły, gdy wiele się wyjaśniło ale nie to co ...

„Bo to co w życiu wartościowe, nigdy nie przychodzi łatwo.” 🩷

„Gdyby jednak” to chwytająca za serce książka, autorstwa Rebekki Yarros, która porusza temat miłości, która rodzi się w trudnych okolicznościach. Główni bohaterowie Izzy i Nate spotykają się w dramatycznych sytuacji, kiedy samolot, którym lecą rozbija się nad rzeką Missouri. Od tego momentu, choć ich losy są ze sobą splecione, nie mogą być razem. Ona jest ambitną kobietą, która rozwija swoją karierę polityczną. On jest żołnierzem, który ryzykuje swoje życie biorąc udział w misjach. Dopiero kiedy ona przyjeżdża do Afganistanu jako obserwatorka ONZ, a on ma za zadanie chronić ją przed niebezpieczeństwem, dociera do nich, że nie mogą żyć bez siebie. Czy mimo przeciwności, znajdą sposób by pogodzić swoje marzenia z uczuciami?

Rebecca Yarros pisze z niezwykłą wrażliwością i pasją, tworząc wiarygodną historię z wspaniałymi postaciami. Pokazuje nam, jak ważne są wartości takie jak patriotyzm, odwaga, poświecenie, nadzieja oraz wierność. Nie unikając przy tym też trudnych tematów takich jak wojna, terroryzm, traumy czy straty. Jednak nie skupia się tylko na smutnych aspektach. Pokazuje jak ważną rolę ogrywa wsparcie i zaufanie w pokonywaniu życiowych przeszkód oraz to, że czasami warto dać miłości drugą szansę.

Tej książce nie brakuje niczego! Mamy tutaj emocjonalny rollercoaster, gdy przeżywamy miłosne wzloty i upadki bohaterów. Dawkę humor...

Uwielbiam książki, w których teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Dzięki temu mogę poznać danych bohaterów lepiej. Rebecca Yarros po raz kolejny wykreowała fantastycznie postacie. Pomiędzy głównymi bohaterami czuć było od samego początku chemie i napięcie. Ich relacja była z jednej strony piękna, a z drugiej pełna bólu i cierpienia. Czytając czułam, że tych dwoje są sobie pisani, ale z jakiś powodów ich spotkania odbywały się nie w tym czasie. Czy miejsce wojny to jest to miejsce i czas by mogli w końcu być ze sobą?

Izzy Astor wraca samolotem do domu. Wsiadając na pokład nie sądziła, że pozna na nim przystojnego mężczyznę, który całkowicie nią oczaruje. Niestety, ale rozbijają się 1,5 minuty po staracie i wpadają do rzeki Missouri. Oboje tę katastrofę przeżywają. Z czasem wszystko się zmienia. Izzy odnajduje się w polityce, Nate Phelon rozpoczyna karierę w armii. Ich drogi często przecinały się przez kolejne 10 lat, ale nigdy to nie był ich czas. W końcu Izzy trafia do Afganistanu, a jej ochroną zajmuje się niebieskooki przystojniak. Jak się skończy ta historia? Przekonacie się sami!

Książka dostarczyła mi wielu emocji. Może nie wzruszyła do łez, ale na pewno sprawiła, że serce biło szybciej. Kluczowym słowem dla mnie tutaj był „czas”.

Dwa serca, lata rozłąki , Wielka miłość.
A to wszystko naznaczone konfliktem zbrojnym w Afganistanie i wojennymi traumami.
To wszystko znalazłam w powieści Rebeki Yarros, "Gdyby jednak ".
Izzy Astor nie znosiła polityki i od zawsze pragnęła zajmować się pomocą słabszym.
Dziewczyna pochodzi jednak z wyjątkowo zamożnej rodziny, a oczekiwania jakie mają wobec niej najbliżsi nie pokrywają się z jej rzeczywistymi marzeniami.

Nathaniel Pelhan od zawsze chciał zostać nauczycielem angielskiego. Warunki w jakich się wychował nie pozwalały jednak na dokonanie podyktowanego sercem wyboru.
Aby opłacić swoją edukację młody mężczyzna zaciągnął się do amerykańskiej armii..
Tych dwoje nie ma ze sobą zbyt wiele wspólnego, dopóki los nie skrzyżował ich dróg na pokładzie samolotu..

Maszyna niestety rozbiła się wpadając do rzeki, lecz tych dwoje przeżyło, a właściwie Nate ocalił życie swojej nowej znajomej.
Tak zaczęła się historia uczucia silniejszego niż upływający czas i strach. O siebie i ukochaną osobę.
Akcja powieści toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych- teraźniejsza rozgrywa się na wrogiej afgańskiej ziemi , przeszłość zaś ukazuje najważniejsze momenty w relacji zakochanych i wciąga od pierwszego zdania.
Uwielbiam bohaterów takich jak Nate - wojskowych gotowych na najwyższe poświęcenia w imię wyższych celów.. podziwiałam również determinację i cierpliwość Isabeu..
Czy znajdą swoją szansę i odważą się z niej skorzystać...

Trzeba przyznać, że Rebecca Yarros potrafi pisać o uczuciach, doskonale wie, w które struny uderzyć, gdzie poszaleć, gdzie wycofać się tak, żeby czytelnik chciał czytać dalej.

Po niezwykle udanej przygodzie z "Fourth Wing" postanowiłam sprawdzić jak przypasuje mi pióro Rebecca Yarros w innym gatunku niż fantastyka.
I tak w moje ręce trafiła książka "Gdyby jednak" @wydawnictwofilia, która miała premierę w lutym tego roku.

Izzy i Nate spotykają się na pokładzie samolotu. To, z pozoru, przypadkowe zdarzenie zaważy na całym ich życiu. Zaledwie półtorej minuty po starcie dochodzi do katastrofy i samolot spada do Missouri. Nate zrobi wszystko by uratować Izzy. Po wypadku ich drogi się rozchodzą. Nate wstępuje do wojska a Izzy kończy studia i próbuje swych sił w polityce. Gdy wydaje się, że ich losy podążą kompletnie innymi torami, znów przypadkowo na siebie wpadają. Przez lata krążą wokół siebie, niedzolni do podjęcia ryzyka by po prostu ze sobą być. Czy jest im pisany happy end?

Muszę przyznać, że mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Może po prostu romans to nie moja bajka a może trochę irytowały mnie te wyolbrzymiane przeszkody, które stawały na drodze związku bohaterów.
Sama fabuła i motyw right person, wrong time przywodzi na myśl "November 9" Colleen Hoover, czy "Jeden dzień" Davida Nichollsa, więc nie była dla mnie specjalnym zaskoczeniem.
Najbardziej w tej historii podobał mi się wątek z książkami. Nate i Izzy czytali książki, zaznaczali sobie ulubione fragmenty a potem się nimi wymieniali. Uważam, że to totalnie urocze 😍
Podsu...

Izzy wsiada na pokład samolotu, planując powrót do domu. Ma to być zwyczajny lot, jakich zaliczyła w życiu już wiele.

A jednak osoba z fotela obok wyróżnia się od tego co zwyczajne i dobrze znane. Nate, jest na tyle przystojny, że trudno oderwać od niego wzrok. Czy to początek czegoś nowego?

Coż, niektóre rzeczy trwają dość krótko. Tak jak ten lot, który zakończył się spadkiem samolotu do rzeki. Na szczęście oboje przeżyli, ale zdarzenie to miało wpływ na ich życiem on wstąpił do armii, ona do polityki.

I tak mijały lata, nie raz na siebie wpadali, ale jakoś nigdy nie było im po drodze. Nie ten moment, nie ten czas. Aż oboje znaleźli się w Afganistanie i choć to miejsce dalekie od spokojnego, może właśnie tam zbliża się do siebie? W końcu ona ma tam zadanie, a on ma ją chronić. A chroniąc kogoś można zdobyć jego serce, prawda?

Zupełnie niebanalna książka. Bardzo mnie zaskoczyła. Wypadek samolotów, armia, polityka, romans. Wow, to niespotykaną możesz ją wątków, które zaskakująco dobrze do siebie pasują. Ciekawie poprowadzona akcja, wyjątkowo bohaterowie, to książka od której nie da się oderwać.

Piękna książka o miłości i przeznaczeniu. O miłości, która rodzi się w trudnych okolicznościach i jest poddana wielu próbą. Nie łatwo kochać jest bowiem osobę, która jest dla ciebie dostępna kilka dni w roku. Jednak jest to również książka o przeznaczeniu. Tym dobrym, prowadzącym do happy end'u

Trochę męczyła mnie relacja głównych bohaterów