Gdybyś tylko wiedziała

‘Gdybyś tylko wiedziała’ autorstwa Hannah Beckerman często jest porównywane do twórczości Moyes, ja swój egzemplarz mam oczywiście z www.czytampierwszy.pl .
Audrey umiera, zostało jej już niewiele czasu. Jej organizm pochłaniany jest przez raka, który atakuje kolejne narządy. Wykorzystuje czas, który jej pozostał w pełnym tego słowa znaczeniu. Zaczyna spełniać swoje marzenia, które zapisała jako szesnastolatka w pamiętniku. W dążeniu do celu pomagają jej wnuczki Wie, że musi się spieszyć, ale ma bardzo ważne zadanie do wykonania, musi pogodzić swoje córki. Jess i Lily nie rozmawiają ze sobą, a ich nastoletnie córki nie mają prawa kontaktu.
Jedna próba pojednania skończyła się karczemną awanturą; w przeszłości wydarzyło się coś, co nie pozwala Jess spojrzeć na Lily, nie chce mieć z nią żadnego kontaktu. Zwłaszcza, że uważa, że to wina Lily, że ich ojciec nie żyje.
‘Teraz z tamtego szarego wrześniowego dnia pamiętała tylko pełne gniewu przekonanie, że Lily nie powinna tam przychodzić. Po tym, co zrobiła, straciła prawo do opłakiwania ojca nad jego grobem.’
Za każdym razem kiedy Audrey próbuje porozmawiać z Jess na ten temat, kończy się to kłótnią.
Co takiego wydarzyło się w przeszłości, że dwie najbliższe sobie kobiety nie spędziły w swoim towarzystwie więcej czasu niż pięć minut w ciągu dwudziestu ośmiu lat?

Ta książka to wyciskacz łez, choroba, rozpad rodziny i liche próby jej połatania, us...

„Gdybyś tylko wiedziała” to jedna z tych książek, której czytanie potrafi wydusi z
nas nie jedną łezkę. Hannah Beckerman stworzyła, niesamowicie emocjonalną kobiecą powieść.


Główną bohaterką powieści jest Audrey. Niezwykle inteligenta, dojrzała kobieta stojąca u kresu swojego życia. Niestety złośliwy nowotwór, nie pozostawił jej zbyt wiele czasu, aby wyjaśnić wszystkie skrywane w rodzinie tajemnice i niedopowiedzenia. Wielkim ciężarem dla Audrey, jest konflikt jej córek który trwa przeszło trzydzieści lat. Lily i Jess, mimo swojej początkowej siostrzanej miłości, oddaliły się od siebie za, sprawą nieszczęść które napotkały ich rodzinę. Towarzyszymy również naszej bohaterce, przy spełnianiu jej pragnień skrywanych przez lata. Poznanie tajemnicy, która niszczyła ich relacje przez lata, naprawdę wydobywa z nas wielkie pokłady empatii.


Książka dotyka bardzo ważnych, aspektów rodzinnych. Jednocześnie, zmusza nas do wielu refleksji. Tematy poruszane absolutnie, nie należą do łatwych, lecz styl autorki sprawił iż czytało się ją przyjemnie i zainteresowaniem.

Dobrą książkę można poznać po tym że wciąga od pierwszego rozdziału, ta zdecydowanie taka jest, historia tej rodziny zaciekawiła mnie tak że nie zauważyłam nawet kiedy dotarłam do końca.
Audrey jest nieuleczalnie chora, ma raka, podjęta chemioterapia jedynie przedłuży jej życie o kilka miesięcy więc postanawia z niej zrezygnować i cieszyć się tym czasem który jej został, niestety lekarze twierdzą że tego czasu jest bardzo mało. "Przyszła na tą wizytę, sądząc, że został jej ponad rok życia. Teraz ten okres został okrojony do połowy, może nawet do jednej czwartej". Najważniejsze co chce zrobić to pogodzić swoje skłócone córki Jess i Lili, jest to trudne bo nikt nie zna przyczyny ich konfliktu. Gdy Jess miała 10 lat pewnego dnia znienawidziła Lili a gdy jej ukochany tata się powiesił pogłębiła jeszcze bardziej tą niechęć do siostry, nawet sama Lili nie wie dlaczego jest obiektem pogardy swojej siostry. "Odkąd Jess opuściła dom i na stałe zerwała konflikty z Lily, Audrey wielokrotnie ją błagała, żeby córka wyjawiła jej powód, Jess jednak nie chciała się zwierzyć." Audrey wstępuje do chóru, poznaje ze sobą swoje wnuczki które jak się okazuje na przekór swoim mamom spotykają się potajemnie a do tego planuje wycieczkę do Nowego Jorku który od dawna chciała zobaczyć. Zamierza tam też zabrać swoje córki i za wszelką cenę je pogodzić, niestety każda z nich skrywa w sobie tajemnice sprzed trzydziestu lat a ich ujawnienie zmienia wszystko.
Ta książka zaciekawiła mnie od samego po...

"To jedna z największych krzywd, jaką ludzie wyrządzają samym sobie: kiedy pozwalają, by strach zniszczył ich ambicje."

Kolejna książka, która potrafi wzbudzić wiele emocji i tak jak napisała o niej Jojo Moyes, jest cudowna, mimo faktu wywołania łez. Książka Hannah Beckerman to przede wszystkim poruszenie istotnego problemu, jakim jest w dzisiejszych czasach brak rozmów. To właśnie ten czynnik spowodował, że powstało tyle konfliktów pomiędzy trzema kobietami, a wystarczyło tylko zamienić kilka zdań i wytłumaczyć co tak na prawdę człowieka boli. Zamknięcie w sobie, brak zainteresowania uczuciami drugiej osoby czy pomijanie prawdy, jednak może mieć olbrzymie znaczenie dla naszej przyszłości.
"Gdybyś tylko wiedziała" to książka, która przede wszystkim opowiada o traumie i o tym, jak każdy człowiek ją przechodzi. Jess i Lily są siostrami, lecz w tych ciężkich chwilach nie znajdują w sobie oparcia, co niestety jest bardzo bolesną sprawą dla nich obu. Każda stara się coś o drugiej dowiedzieć, lecz ich złość nie pozwala im razem porozmawiać. Pomiędzy nimi, całkiem zagubiona, stoi Audrey, matka Jess i Lili, która pragnie pogodzić córki. Podjęta próba załagodzenia sytuacji, przebiegła dość boleśnie dla matki, więc czy spróbuje kolejny raz, patrząc na fakt słabego zdrowia? No cóż.. Możecie się tylko domyślać.
"Gdybyś tylko wiedziała" jak najbardziej zasługuje na dobrą opinię, patrząc na to co w sobie porusza. Czytając książkę, byłam głęboko wzruszona i odczuwałam dość...

Córki Audrey nie rozmawiają ze sobą niemal od trzydziestu lat. Audrey nie zna powodu nienawiści, z którą Jess odnosi się do Lilly, a jakiekolwiek próby pogodzenia córek spełzają na niczym. Niestety u Audrey zdiagnozowano wyjątkowo złośliwy nowotwór, który szybko daje przerzuty i jest już niemal w całym jej ciele, coraz szybciej odbierając jej życie. Kobiecie nie zostało zbyt wiele czasu i postanawia po raz ostatni podjąć próbę pogodzenia córek, ponieważ doskonale zdaje sobie sprawę, że gdy jej zabraknie, kobiety zostaną całkiem same. Jednak czy uda się przezwyciężyć lata nienawiści? Jak wiele mogą zniszczyć sekrety nieujawnione od lat? Czy Audrey zdąży spełnić swoje ostatnie pragnienie przed śmiercią?

***

"Było za późno, żeby zacząć naprawiać tyle zniszczeń: przedwczesną śmierć Edwarda, cierpienie ich wszystkich, konflikt między Lilly i Jess, którego nie potrafiła załagodzić. Już sama nie wiedziała, czy zaczęła traktować rozłam między córkami jako status quo, czy może nie zagłębia się w to bardziej, bo się boi, że jego przyczyną jest coś przerażającego."

***

Książka, która niesamowicie wzrusza i daje wiele do myślenia. Autorka w niezwykły sposób pokazała, jak ważna jest więź rodzinna i jak wiele szkód może wyrządzić jej brak. Po przeczytaniu uzmysłowiłam sobie istotę niewyjaśnionych spraw i wagę sekretów skrywanych na dnie duszy, ponieważ potrafią one zniszczyć całą rodzinę i sprawiać ból przez wiele wiele lat.
Książka składa się z sie...

Uwielbiam książki o tajemnicach rodzinnych. Takie, których w ogóle się nie domyślamy, takie które nas zszokują wcisną w fotel i do tego wycisną z nas tonę łez. Przy historii tej rodziny nie da się nie wzruszyć, nie da się nie płakać i przejść obok niej zupełnie obojętnie!
Na początku poznajemy Aundrey, matkę już dwójki dorosłych kobiet, która dowiedziała się o ciążącej nad niej chorobą. Nowotwór. To on każdego dnia jej towarzyszy i sprawia, że jak najszybciej chce zamknąć niektóre sprawy i spełnić marzenia z młodości. Jej córki od dzieciństwa ze sobą nie rozmawiają. Jess i Lily coś poróżniło, mają do siebie pretensję, o coś się obwiniają. mają one również córki - Mia i Phoebe mimo tego, że są już nastolatkami, to jeszcze nigdy się nie spotkały, nie poznały i nie porozmawiały ze sobą. Mimo to są jak dwie krople wody, a w końcu płynie w nich ta sama krew.
Aundrey za najważniejszy cel stawia sobie pogodzenie córek, sprawienie, żeby to nie na jej pogrzebie spotkały się one po raz pierwszy od takiego czasu, żeby jej wnuczki nie poznały się na nim po raz pierwszy i żeby rodzina w końcu mogła być rodziną. W końcu mają tylko siebie!
W książce latamy między postaciami i latami. Coraz to cofamy się do odległej przeszłości, która nie powinna się wydarzyć. Mi styl książki mocno przypomniał powieści od Diane Chamberlain, które UWIELBIAM!
Jeśli lubicie takie obyczajówki, jeśli lubicie się przy książkach wzruszać i w 100% im oddawać, to musicie po nią sięgnąć. Ja przeczy...

GDYBYŚ TYLKO WIEDZIAŁA to wyjątkowa, bardzo kobieca i pełna emocji powieść o niedomówieniach i sekretach, które skłóciły rodzinę i na wiele lat zniszczyły relacje między bliskimi sobie osobami. Autorka w prosty sposób pokazuje nam jak jedno nieporozumienie, czy zatajenie prawdy może doprowadzić do wielu przykrych następstw ciągnących się latami.
To również powieść o poświęceniu, próbie naprawienia błędów, odkupienia win i scalenia rozbitej rodziny.
Historia Audrey, a przede wszystkim tajemnica, która poróżniła jej córki, sprawiła, że od samego początku zastanawiałam się, jakie wydarzenie mogło doprowadzić do tego, że siostry nie utrzymują ze sobą żadnego kontaktu. Pytanie to towarzyszyło mi również w ciągu wykonywania innych czynności. Przyznaję, że miałam kilka własnych pomysłów, ale żaden spośród nich się nie sprawdził ! I to właśnie ta niepewność dotycząca dalszych wydarzeń jest dla mnie największą zaletą tej historii, chociaż oczywiście nie jedyną.

Akcja powieści prowadzona jest bardzo dynamicznie i intrygująco. Cała historia została przedstawiona z punktu widzenia trzech głównych bohaterek, dzięki czemu mamy możliwość spojrzeć na całą sytuację z punktu widzenia każdej z postaci, a trzeba przyznać, że ich kreacje są naprawdę świetne. Fabuła powieści została poprowadzona wspaniale, z głębią i wiarygodnością.

GDYBYŚ TYLKO WIEDZIAŁA to naprawdę świetnie napisana obyczajówka, którą gorąco polecam!

Książkę odebrałam za punkty w portalu...

„Gdybyś tylko wiedziała” –książka, która potrafi doprowadzić do łez.
Pełna emocji opowieść o niedomówieniach i błędach, które skłóciły rodzinę.
Od samego początku zastanawiałam się, jakie wydarzenie mogło doprowadzić do tego, że siostry przestały się odzywać. Miałam różne spekulacje, spośród których żadna się nie sprawdziła.
Cała historia to jedna wielka tajemnica, którą stopniowo odkrywamy.
Matka, która ma niewiele czasu, postanawia pogodzić zwaśnione córki.. Czy zdąży? ..
Czy wydarzenie, które doprowadziło do rozłamu siostrzanych więzów pójdzie w niepamięć?
Czy wydarzenie to, było takim jakim zapamiętały go siostry?
„Gdybyś tylko wiedziała” to bardzo dobra obyczajówka, która poruszając trudne tematy zmusza do refleksji..
www.czytampierwszy.pl