Opinia na temat książki Gorączka kości

W przypadku Tony'ego nawet nie silę się na obiektywizm. Najzwyczajniej w świecie kocham go ślepo i bezkrytycznie. Uczucie to zaczęło się od serialu, a potem urosło na pożywce z książek, które stały się inspiracją dla jego powstania. Książka jest fantastyczna i nie uważam, żeby wątki poboczne jej szkodziły. Osobiście uwielbiam, kiedy w kryminale autor pokazuje nam coś więcej niż zbrodnię, dochodzenie i rozwiązanie. Dla mnie to właśnie to, co dzieje się w tle, między bohaterami głównymi, ale także drugoplanowymi, jest często największym smaczkiem i wisienką na torcie. Zwłaszcza, gdy mam do czynienia z serią, w której 'grupa dochodzeniowa' (względnie) się nie zmienia. Wtedy warto poznać ich trochę bliżej. Jedyne, co mnie irytuje, to nie zupełnie zrozumiały chaos wprowadzony przez wydawcę: zaczął serię właściwie od końca, żeby wrócić do początku - niepotrzebne zamieszanie w chronologii życia głównych bohaterów.