Gracze

Na nowojorskiej giełdzie pada strzał. Jeden z maklerów, George Sedbauer, ginie z ręki człowieka, którego wprowadził na parkiet. Na domiar złego okazuje się, że morderca oprócz pistoletu miał przy sobie bombę, zatem niewykluczone, że był członkiem siatki terrorystycznej. Wkrótce potem Lyle Wynant, jeden ze świadków tamtego dramatycznego wydarzenia, dostrzega w mieszkaniu atrakcyjnej Rosemary Moore jej zdjęcie w towarzystwie Sedbauera oraz niejakiego Vilara – człowieka, który go zastrzelił. Lyle postanawia poinformować o tym odpowiednie organa. Tak rozpocznie się dla niego wielka i niebezpieczna przygoda. Również żona Lyle’a, Pammy, przeżyje w tym czasie niecodzienną przygodę – inną od mężowskiej, lecz nie mniej fatalną w skutkach. ­Skomplikowana, pełna mylnych tropów fabuła Graczy (1977) jest przede wszystkim pretekstem do nakreślenia sugestywnego obrazu świata, na który padł cień terroryzmu. Ale nie tylko. Na pozór idealne życie Wynantów kryje w sobie pustkę, nudę i rozpacz. Czy ci obojętni „gracze” są w stanie zrozumieć, jak bardzo przyczyniają się do narodzin przemocy, która ich otacza?