Opinia na temat książki Halina. Dziś już nie ma takich kobiet
Przeczytane
Być kobietą, być kobietą
Reportaż/literatura faktu
Legimi
- Raz jedna z młodszych od Haliny wspinających się dziewczyn chciała jechać na wyprawę – opowiada Bogumił Słama. – Halina, sprawująca wtedy w klubie jakąś ważną funkcję, zapytała ją: „No, dobrze, ale z kim się będziesz wspinać? Kto jest z tobą w zespole?”. Dziewczyna odpowiada, że z jakimś swoim Milusiem-Pimpusiem, czyli swoim chłopakiem. Halina na to: „Nie pierdol! Pimpusia weźmiesz sobie do śpiwora, a w góry poszukaj sobie partnerki, żeby zbudować damski zespół. My tu budujemy alpinizm kobiecy!".
Halina Krüger-Syrokomska urodziła się 30 maja 1938 roku w domu przy ulicy Mazowieckiej 3, gdzie 25 września 1939 roku podczas nalotu na Warszawę, zginie cała jej rodzina. Ocalała tylko półtoraroczna Halina, której łóżeczko utworzyło ochronny namiocik. Całe życie powtarzała, że żyje na kredyt. 30 lipca 1982 roku przyszedł czas rozliczenia. Halina zmarła podczas kobiecej wyprawy na K2, odeszła prawdopodobnie z powodu obrzęku mózgu spowodowanego chorobą wysokościową. Znaleziono ją w namiocie w obozie II. Tak życie zatoczyło krąg.
Od samego początku chciała rozwijać kobiecy alpinizm i z uporem dążyła do celu. Jako pierwszy zespół kobiecy (wraz z Danutą Topczewską) 17 sierpnia 1960 roku pokonały Zamarłą Turnię, owianą fatalną legendą jedną z najtrudniejszych ścian w Tatrach, na której w 1929 roku zginęły siostry Skotnicówny.
W 1968 roku z Wandą Rutkiewicz weszła na wschodni filar Trollryggenu w Norwegii – pierwsze wejście kobiece.
W 12 sierpnia 1975 roku jako pierwsza kobieta (wraz z Anną Okopińską) staje na ośmiotysięczniku – Gaszerbrum II.
Nie chciała jechać na kobiecą wyprawę na K2, mówiła, że będzie to jej ostatnia wyprawa. Nie myliła się. Mimo iż znałam zakończenie tej historii, to z przyjemnością poznałam jedną z najwybitniejszych polskich alpinistek. Obraz Haliny Krüger-Syrokomskiej, jaki wyłania się z tej biografii, to obraz kobiety twardej (chociaż może była to tylko maska potrzebna w górach?), trochę upartej, ale też pełnej humoru i pozytywnej energii. Nawet kiedy złamała nogę podczas kursu wspinaczki, nie straciła dobrego nastroju:
GOPR-owcy kierują się na Kościelec z informacją od dyżurnego z Hali Gąsienicowej: „Podczas wspinaczki na Kościelcu uderzona kamieniem została instruktorka taternictwa. Prawdopodobnie ma złamaną nogę”.
Śmigłowiec ląduje na „lądowisku” pod Mylną Przełęczą. W akcji ratunkowej uczestniczy ratownik i wspinacz Ryszard Gajewski. W grupie jest jeszcze jeden ratownik, który się wspina, i obaj, tak samo jak Gąsienica, znają Halinę.
- Pamiętam! – mówi dziś o tej akcji sprzed lat himalaista Ryszard Gajewski. – Znaliśmy się z Haliną i ona bardzo się ucieszyła, że przylecieli po nią koledzy. W takich sytuacjach zazwyczaj nie jest wesoło. Ludzie jęczą, skarżą się na ból, histeryzują, a wtedy było dużo śmiechu!
- Wspinacze to nie są ludzie, którzy przejmują się swoim zdrowiem – komentuje to Andrzej Tarnawski. – Problem widzą dopiero wtedy, gdy łamią rękę, bo ze złamaną nogą to jeszcze można przejść pół ściany Matterhornu.
I wiecie co? Wydaje mi się, że mogłabym się, kurwa, z nią dogadać :)
Ocena:
Data przeczytania: 2024-01-21
× 20
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/7f3751f854fdcf10f5aae578008f53b6/n/halina-dzis-juz-nie-ma-takich-kobiet)
2 wydania
Halina. Dziś już nie ma takich kobiet
Anna Kamińska
8.4/10
Pierwsze szczyty zdobywała w chustce na głowie, w czasach, gdy kobiety w górach były traktowane przez wspinaczy jak dodatkowy plecak. To od niej zaczął się alpinizm kobiecy! Uznanie zdobyła spektaku...
Komentarze
Pozostałe opinie
Lubię wracać do historii górskich i do opowieści o silnych kobietach. I całkiem innego alpinizmu - bez super sprzętu i zadufania. I to polecam kolejna publikację autorstwa Anny Kamińskiej. Tym razem...
Po ten tytuł sięgnęłam z polecenia mimo, że te obco brzmiące nazwisko nic mi kompletnie nie mówiło. Pamiętam wzmianki o Halinie Krüger - Syrokomskiej z biografii Wandy Rutkiewicz, czy Jurka Kukuczki ...
