Hello, Goodbye i my pomiędzy

Zmiany w życiu są nieuchronne. Kończą się kolejne etapy tylko po to, by zaczęły się nowe. Podobnie jest z ludźmi wokół- oni przychodzą i odchodzą i jedynie nieliczni zostają na dłużej- czasami na zawsze. Najtrudniej zawsze jest za pierwszym razem. Takie pójście w nieznane, gdy nie ma się pojęcia co do tego co będzie dalej i w jakim kierunku potoczy się nasze życie, zawsze stanowi wyzwanie. To jak krok milowy, pełen niepewności i strachu ale też żalu za tym, co zostawiamy za sobą. I z pewnością takim momentem w życiu jest pójście na studia. Wiąże się często z przeprowadzką, zostawieniem dobrze znanej nam paczki znajomych, oderwaniem się od rodziców i ich opieki. Lecz może także wiązać się z końcem związku, bo trudno jest w ogóle kontynuować relacje na odległość, a co dopiero w tak młodym wieku, gdy mnóstwo nowych doświadczeń czeka tylko na wyciągnięcie ręki. I właśnie o takich końcach i szykowaniu się na nowy początek opowiada ta książka.

Clare wyjeżdża na upragnione studia do Dartmouth na wschodnim wybrzeżu. Choć nie wie dokładnie w jakim kierunku będzie się dalej kształcić, to wie, że wybór uczelni był spełnieniem jej marzeń i strzałem w dziesiątkę. Wyjeżdża sama, bowiem wszyscy jej znajomi rozpierzchli się po całych Stanach. Clare jest bardzo poukładana, uwielbia być przygotowana na każdą ewentualność, tworzyć listy zadań, planować i nie dawać się zaskoczyć wydarzeniom. Po części właśnie dlatego wie, że najlepszym wyjściem z impasu w którym się znalazła jeśli...

,, Bo właśnie tak się czuła, gdy była z nim: jakby całe życie była skałą, zwykłą i nudną, i dopiero kiedy go poznała, coś w niej pękło i, tak po prostu, zaczęła błyszczeć ".

Już od początku przegrałam z książką. Nie ważne, że powtarzałam sobie iż nie będę płakać. I tak wyłam... Sięgając po tę książkę nie sądziłam, że spotka mnie tyle wzruszeń. Przeczytałam o cudownej miłości, która sprawiała, że rozkwitały kwiaty i śpiewały ptaki. Jednak wszystko, co piękne bywa też ulotne. Nasze idealne gołąbki muszą się rozstać z jakiegoś powodu. Nie cieszy to żadnego z nich, a wręcz dokłada tylko bólu, który my czujemy razem z nimi. By dogłębnie zobaczyć i podjąć ważne decyzje mają tylko kilka godzin. Postanawiają więc przeżyć wszystkie pierwsze razy, by się przekonać, czy ich miłość przetrwa. W tym czasie nie tylko poznają się na nowo, ale i na jaw wychodzą rzeczy, które dla jednego są oczywiste, a dla drugiego okazują się szokiem... Wspaniały styl, cudowna historia i postacie, które nas wzruszają. Są całkowitym przeciwieństwem siebie i zasad, które wyznają. Mają przyjaciół na których mogą liczyć, choć to bardziej wokół nich będzie się toczyła opowieść. Wiele trudnych wyborów i w tym relacje z rodzicami, gdzie nie każdy będzie mógł na nich polegać. Niekiedy chcą, by dzieci spełniły nich marzenia, a nie własne. Czy zatem pojmą, że każdy ma prawo podążać według własnego szczęścia?
Według mnie nie tylko nastolatki znajdą tu coś dla siebie, ale i starsze, żonate pary, gdzie ...

Jeżeli potrzebujesz czegoś ciepłego, przewidywalnego i komfortowego to jest to odpowiednia książka!

Clarie i Aidan zanim wyjadą na studia muszą zdecydować co zrobić ze swoim związkiem, czy zakończyć go na własnych warunkach i rozpocząć studia z czystą kartą, czy jednak spróbować związku na odległość. Decyzja jest trudna, jednak w ostatnią noc, postanawiają pożegnać się ze swoim dawnym życiem wspominając to spotkało ich dotychczas. Odwiedzają miejsca nasuwające tysiące wspomnień, odwiedzają przyjaciół obiecując sobie wspólne spędzenie czasu w zbliżające się święta i... unikają podjęcia decyzji, jednak czas leci.... Co postanowią?

Powiem szczerze, że dawno nie czytałam młodzieżówki, bo zdecydowanie bliżej mi do takich filmów, niż książek, jednak ta była krótka i urocza. Niestety zdaje sobie sprawę, że gdyby pozycja ta była dłuższa, to niektóre przemyślenia bohaterki, zaczęłyby mnie irytować :P Najlepiej zapamiętam zakończenie, bo było po prostu prawdziwe oraz 'kocham kocham kocham' (po przeczytaniu będziecie wiedzieć o co chodzi) <3

Pokochałam również rodziców Clarie oraz początkową relację Stelli i Scottiego <3

"Hello..." to na głębszym poziomie opowieść o przemijaniu i o najtrudniejszym etapie wchodzenia w dorosłość. Clare stara się z każdego miejsca zabrać jakąś pamiątkę, bo ciężko jej się pogodzić, że czasu nie da się zatrzymać. Przypomina sobie, że w miejscu, w którym stoi, Aidan wyznał jej po raz pierwszy miłość, a w tej chwili jest zły i unika jej wzroku - to była jedna ze scen, przy której poczułam głęboki smutek. Zakończenie dla odmiany jest wypełnione pozytywnymi emocjami. Dzięki niemu czytelnik odkłada książkę wzruszony, a nie przygnębiony, i dobrze, bo jednak większa część powieści jest dosyć przygnębiająca.

Polecam przede wszystkim nastoletnim odbiorcom jako krótką, ale ciekawą historię o nich dla nich. Warto porównać wersję książkową z filmową adaptacją, sens jest zachowany ten sam, ale kilka znaczących rzeczy zostało zmienionych.