Historia Góry Św.Anny na Górnym Śląsku

Na przestrzeni wieków góra ta miała różne nazwy. Historycy wymieniają nazwę – Góra Św. Jakuba. Na najstarszej mapie Śląska – Helwiga z 1561 r. widnieje jako Góra Św. Jerzego. W akcie fundacyjnym z 1657 r. klasztoru franciszkanów wymienia się nazwę „Góra Chełmska” (Chełm). Od początków XIX w. w powszechne używanie weszła nazwa „Góra św. Anny”. Tak samo nazywa się miejscowość na zboczu tej góry i Sanktuarium na jej szczycie. Wszystkie trzy obiekty wzięły nazwę od figury św. Anny Samotrzeciej, która w tym miejscu doznaje szczególnej czci. Na południowych i zachodnich stokach Góry rozciągają się zabudowania miejscowości Góra Św. Anny. W 1720 r. liczyła ona zaledwie 54 mieszkańców. W 1861 r. była już ośrodkiem rzemieślniczym i miejscem targowym. W latach największego rozkwitu liczyła ok. 700 mieszkańców. Obecnie, po licznych emigracjach ludności do Niemiec w latach osiemdziesiątych, miejscowość zamieszkuje ok. 300 mieszkańców. Góra Św. Anny, pokryta zielenią drzew, wśród których rozrzucone są zabytkowe kaplice kalwaryjskie, stanowi wspaniały teren do wypoczynku i miejsce do refleksji. Najbliższymi miastami są: Leśnica (3 km), Zdzieszowice (5 km), Strzelce Opolskie (15 km), Kędzierzyn Koźle (30 km) i Opole (35 km). Zdzieszowice, Strzelce Opolskie i Kędzierzyn stanowią najbliższe węzły komunikacji PKS i PKP. Wystarczy nieopodal miejscowości Sucha zjechać zaledwie 7 km z krajowej trasy A4 prowadzącej z Opola do Krakowa, by w małym kościółku na szczycie wzniesienia pokłonić się św. Annie, a spacerując leśnymi ścieżkami i słuchając świergotu ptaków, podziwiać wspaniałe zabytki śląskiej ziemi.