Opinia na temat książki I nie było już nikogo

Powieść, której zakończenie mnie zaskoczyło, wstrząsnęło, a wręcz zmiażdżyło. Historia dziesięciorga ludzi, z których każdy ma na sumieniu jakąś zbrodnię. Wszyscy trafiają na wyspę odciętą od świata, bez możliwości wydostania się. W pokojach zastają tajemniczy wiersz o ,,Dziesięciorgu Murzyniątkach''. I od tej pory pojedynczo giną. Staje się jasne, ze ktoś z nich jest mordercą, który zastawił na nich pułapkę. Na wyspie przy życiu zostają tylko dwie osoby. Jednak żadna z nich nie zabiła pozostałych towarzyszy. jak to możliwe? Otóż, Sędzia Lawrence Wargrave, kreujący się na prawego i uczciwego człowieka zaaranżował własną śmierć przy pomocy jednego z lokatorów wyspy. Doprowadził do zgonów wszystkich, których sam zaprosił na wyspę. A postem popełnił samobójstwo. Gdy opowiadałam tę historie przyjaciółce, stwierdziła krótko : muszę to przeczytać! Zakończenie tej historii było tak zaskakujące, iż długo nie mogłam wyjść z podziwu dla kunsztu Christie. Odgadnięcie głównego podejrzanego jest wręcz niemożliwe. Fabuła tak misternie utkana i skomplikowana, że przywodzi na myśl pajęczą sieć. Czytelnik jest święcie przekonany, że wszystko jest już jasne. Nic go nie zaskoczy. Jednak epilog jest prawdziwym fajerwerkiem. Nie tylko ostatnie kartki powieści wstrząsają. Na każdym kroku odbiorca zostaje zmuszony do myślenia, podejrzewania. Christie wyprowadza czytelników na manowce. Cała powieść jest majstersztykiem, zaś zakończenie ukoronowaniem i zwieńczeniem tej nieprawdopodobnej fabuły, wisienką na torcie.