Opinia na temat książki Iluzja

Nowa seria wydawnicza SQN mami swoim pięknem. Zaprojektowane ze starannością oprawy książek sprawiają, że słaby człowiek nie przejdzie koło nich obojętnie – nie przeszłam też i ja. Widząc Iluzję pani Malinowskiej nie potrafiłam sobie powiedzieć nie…
Rena poznajemy w Kamieniołomie – miejscu, którego żaden więzień, ani nawet strażnik nie opuszcza żywcem. Kiedy zagrożone staje się życie Widzącej, jako Przewodnik zrobi wszystko, co niegdyś przysięgał. Ochroni ją, chociaż kobieta zatraciła wiele z samej siebie. Okrutni najeźdźcy nie znają litości, diogorski król dąży do celu za wszelka cenę, nawet jeśli będzie musiał odebrać tożsamość jednej istocie. Tylko Ren może chronić Verę, gdy ta jest bezbronna, gdy nie zna samej siebie.
Jakby to powiedzieć. No, szału nie było.
Książka jest najzwyczajniej w świecie poprawna – przyzwoicie napisana, prosta konstrukcja postaci, jednak niewiele ponad to. Autorka bardzo ciężko wprowadza w realia świata przedstawionego. A może też i niemal wcale nie wita czytelnika w tym świecie? Osadzeni w szablonowych ramach zły najeźdźca-uciemiężony lud mają niemal tylko dwa wyróżniki: technologię oraz magię. Malinowska w szalenie skąpy sposób sypie ciekawostkami z tego świata. Otrzymujemy bazowy zestaw cech ludzi z danej narodowości, nieznaczne fakty co do krajów najechanych przez Diogorię, lecz nawet tych informacji nie ma zbyt wiele. Może jestem czytelnikiem zachłannym, jednak chciałabym wgryźć się w strukturę świata, który wykreowała autorka. Czasami odnosiłam wrażenie pewnego wybrakowania tekstu. Zdecydowanie obecność nawet przyziemnego słowniczka pojęć sprawiłaby, że książka stałaby się odrobinę bogatsza...
Na całą recenzję zapraszam na:
https://tekstyniezapisane.blogspot.com/2019/04/nie-wszystko-zoto-choc-sie-okadka-mieni.html

Również serdecznie zapraszam na serwis:
www.czytampierwszy.pl