Insomnia

Sarah Pinborough autorka słynnego thrillera psychologicznego "Co kryją jej oczy" powraca z nową książką pt. "Insomnia".

Emma panicznie boi się swoich czterdziestych urodzin, w tym wieku bowiem jej matka popadła w obłęd i zrobiła coś przerażającego. Wschodząca gwiazda palestry, żona, matka dwójki dzieci — czy komuś tak twardo stąpającemu po ziemi może grozić szaleństwo?

Czy wierzycie w samospełniającą się przepowiednię? Bo życie głównej bohaterki zdaje się zmierzać w takie rejony, których ona obawia się najbardziej. Obsesyjne myśli, nawał obowiązków wynikający z pogodzenia wymagającej pracy zawodowej z życiem rodzinnym powodują, że kobieta zaczyna cierpieć na bezsenność. Skutkuje to problemami z pamięcią, skrajnym wyczerpaniem, dezorientacją i prowadzi do halucynacji. Zaczynamy zadawać sobie pytania: czy faktycznie szaleństwo ma we krwi, tak jak zawsze twierdziła jej matka? Czy w chwilach braku kontaktu z rzeczywistością jest zdolna skrzywdzić swoją rodzinę? Czy naprawdę traci zmysły? A może jest ktoś, komu zależy, by tak właśnie myślała? Przecież specyfika jej pracy przysparza jej wielu wrogów.

Jedno należy przyznać Sarah Pinborough to mistrzyni w budowaniu napięcia. Powoli wprowadza nas w świat swojej bohaterki, by po chwili uderzyć ze zdwojoną siłą. Nieprzewidywalne zwroty akcji oraz umiejętna manipulacja potrafią nieźle namieszać nam w głowach. Mnie samą ogarnęła jakaś dziwna paranoja - nie wierzyłam nikomu, bo wszyscy wydawali mi się ...

Insomnia to jeden z najbardziej niepokojących i wciągających thrillerów psychologicznych, jakie ostatnio przeczytałam! To pierwsza książka, którą oceniłam 10/10 w tym roku.

W tej krętej, wywołującej paranoję opowieści, kobieta z niecierpliwością czeka na swoje 40. urodziny – ale nie z takiego powodu, jak mogłoby się wydawać. Kiedy matka Emmy skończyła 40 lat, straciła rozum… a teraz, gdy zbliżają się 40. urodziny Emmy, kobieta zaczyna się obawiać, że to samo może spotkać ją. „Insomnia” to thriller doskonały! Pinborough w fachowy sposób wciąga czytelników w coraz bardziej przerażający świat Emmy, w którym nie można ufać nikomu i niczemu, nawet własnemu umysłowi. Czytając, nigdy nie będziecie do końca pewni, komu ufać i kto może skrywać mroczne sekrety. To opowieść o tym, co dziedziczymy po rodzinie i o fragmentach tego dziedzictwa, przed którymi chcielibyśmy uciec. Tylko czy to jest możliwe?

Sięgając po ten tytuł, przygotuj się na prawdziwą bezsenność!

Czy jest coś lepszego niż thriller psychologiczny, który autentycznie zanurza czytelnika w sposobie myślenia bohatera – zwłaszcza gdy ten bohater zaczyna się rozklejać? Moje ulubione thrillery psychologiczne dostarczają dokładnie tego rodzaju wywołujących paranoję wrażeń czytelniczych, które trzymają w napięciu. Nic więc dziwnego, że zachłysnęłam się najbardziej niepokojącą powieścią trzymającą w napięciu, jaką czytałam od dawna.

Zbliżająca się do 40-tki Emma, zaczyna cierpieć na bezsenność. Nie może spać, a w nocy zaczyna wykonywać ciąg następujących po sobie czynności, które z czasem przypominają conocną rutynę. Na problemach ze snem kobiety cierpi nie tylko ona sama, ale przede wszystkim jej najbliższa rodzina – mąż i dwójka dzieci. Poza zmęczeniem, coraz gorszym wyglądem i samopoczuciem, kobiecie przytrafiają się luki w pamięci i różne, co najmniej dziwne sytuacje. Emma coraz bardziej zaczyna porównywać swoją sytuację z bezsennością do tego, co przydarzyło się jej matce w dniu 40-tych urodzin. Czuje się osamotniona w swoich problemach, a oparcie znajduje w przypadkowo poznanej Caroline. Czy skrajnie przemęczona Emma zaczyna popadać w paranoję przypominającą obłąkanie? Czy może ktoś świadomie pragnie jej zaszkodzić?

Co to był za thriller!

Błyskotliwie skonstruowana fabuła, nieustannie trzymająca w napięciu, w której do samego końca ciężko stwierdzić, co jest prawdą, a co kłamstwem. Toksyczne relacje rodzinne, czyhający tuż za rogiem obłęd sprawiają, iż ze wszystkich stron zaczyna nas otaczać szaleństwo, wprost wyzierające z kart tej książki. Stworzony mroczny, klimatyczny, pełen niepewności, niedomówień i tajemnic klimat tej powieści powoduje, iż bardzo ciężko ją odłożyć zanim nie pozna się zakończenia. A samo zakończenie tej historii wbija w fotel, jest absolutnie ciężkie do przewidzenia! Autorka perfekcyjnie skonstruowała zagadkę dostarczającą mnóstwo ...

„Inspomnia” to świetnie napisany thriller psychologiczny, w którym nic nie jest oczywiste. Posiada swój specyficzny klimat, który sprawia, że nie można oderwać się ode lektury.

Książkę zaczęłam czytać wieczorem i nie sądziłam, że już od pierwszych stron poczuje dreszczyk. A wszystko dlatego, że rozpoczyna się od przebudzenia się po 1 w nocy Emmy. Czuć było strach bohaterki, która myślała, że ktoś jest w domu. Następnie dowiadujemy się, że bezsenność to początek jej kłopotów.

Autorka po mistrzowsku prowadzi akcję. Dawkuje zarówno napięcie jak i powoli odkrywa przed czytelnikiem przeszłość Emmy. Bardzo ciekawym pomysłem jest tutaj przedstawienie bezsennych nocy głównej bohaterki i tego co ona wyprawia wtedy. Z każdym nowym rozdziałem zastanawiałam się czym jeszcze zaskoczy mnie autorka. Z każdym rozdziałem widziałam również powolny rozpad życia Emmy i jej strach przed 40 urodzinami. Zarówno wspomnienia i traumy z dzieciństwa powodowały dreszczyk jak również to co dzieje się obecnie z kobietą. A zakończenie tej historii sprawia, że o książce nie można długo zapomnieć. I na pewno jest z tych zakończeń, których ciężko jest się domyśleć.

Jeśli szukacie ciekawego, niebanalnego thrillera psychologicznego to bardzo polecam „Inspomnie” Sporo dawka emocji gwarantowana.

Bezsenność, długie, ciągnące się godziny. Zmęczenie. I ten irracjonalny lęk, że stanie się coś złego. Emma cierpi na brak snu i boi się, że przytrafi się jej to samo co jej matce.

Książka intryguje od pierwszych stron. Autorka przedstawia nam punkt widzenia kobiety, która ze zmęczenia nie do końca panuje nad swoim życiem. Problemy się nawarstwiają, a Emma ma wrażenie, że jest sama przeciw całemu swiatu. Musi mierzyć się z oskarżeniami i obwinianiem o to, co się stało. Czytałam, akcja biegła spokojnie i statecznie, i już myślałam, że to po prostu obyczajówka, albo na upartego lekki thriller. Ale autorka mnie zaskoczyła. W kilku końcowych rozdziałach rozegrała się cała akcja. I nie sądzę, żeby można było się domyślić takiego obrotu sprawy. Chociaż w dalszym ciągu nie uważam tej książki za thriller, bardziej na powieść psychologiczną, tak finał tej historii uratował tę powieść.

Podsumowując, cała historia podobała mi się, chociaż ma momenty trochę naciągane. Nie przeszkadza to jednak w odbiorze i książka zadowoli czytelników.