Opinia na temat książki Istoty ulotne

Chcielibyście zajrzeć za drzwi gabinetu terapeutycznego? Psychiatra Irvin Yalom od lat zaprasza czytelników do podglądania jego pracy. Podczas pisania tej książki miał ponad 80 lat! Tym razem porusza tematy związane z kryzysami egzystencjonalnymi i radzeniem sobie z przemijaniem, stratą, chorobą, śmiercią. W gabinecie spotkamy między innymi pacjentkę onkologiczną, pisarza w kryzysie twórczym, pielęgniarkę, która całe życie pomagała innym a zapomniała o sobie… Jak można się domyślać większość pacjentów/klientów z tych opowieści psychoterapeutycznych to osoby starsze, ale oczywiście nie tylko. W końcu niezależnie od wieku możemy zmagać się z myślami o swojej śmiertelności. Yalom każdą z osób, której pomagał, mistrzowsko przeprowadził przez proces jej zmagania się z problemami. Do każdego podszedł z dużą wrażliwością i otwartością, ale kiedy było to koniecznie nie owijał też w bawełnę. Analizował sny i swoją relację z osobą potrzebującą pomocy, żeby dotrzeć do sedna problemu. Pomimo ciężaru tematu książkę czyta się lekko. To lektura, która zostawia po sobie refleksję i poczucie, że przeczytaliśmy coś wartościowego. Jeśli czytaliście już jakąś książkę Yaloma to z pewnością nie muszę Was przekonywać, że to klasa sama w sobie i warto zapoznać się ze wszystkim, co napisał. Jednak jeśli jeszcze nie spotkaliście się z jego twórczością i podejściem do terapii to nie jestem pewna, czy dobrze zaczynać akurat od tej książki. Absolutnie nic jej nie brakuje, ale jednak inne zbiory opowieści terapeutycznych („Kat miłości” czy „Mama i sens życia”) są bardziej różnorodne tematycznie i chyba lepiej oddają niezwykły sposób pracy i budowania relacji z pacjentami.
Jeśli szukacie szczerych, mądrych książek to Yalom jest fantastyczny!