It's snowtime

Kornelia to pisarka książek fantasy z blokadą twórczą i presją wydawcy na finalny tom sagi. Od czterech lat żyje w - zdawałoby się - szczęśliwym związku z Arturem. Marzą jej się rychłe zaręczyny i ślub. Niestety nakrywa partnera, gdy oświadcza się on ich współlokatorce...

Kornelia zabiera część ich wspólnego dobytku i przeprowadza się do domku w górach, który odziedziczyła po dziadkach. Jej sąsiadem jest jej najlepszy przyjaciel Kamil, choć nie jest to łatwa przyjaźń...

Sięgnęłam po tą książkę, bo zaufałam w ciemno jej patronce, choć nigdy tego nie robię. Myślę, że to był mój podstawowy błąd, ale skoro już zaczęłam, to postanowiłam przeczytać ją do końca - wszak nigdy nie porzucam zaczętych książek.

Przez początek ciężko było mi przebrnąć. Nie mogłam złapać wspólnego języka z bohaterką. Z czasem było trochę lepiej i nawet w jakiś sposób wciągnęłam się historię Roni i Kamila. W ostatecznym rozrachunku jestem jednak zawiedziona i złożyło się na to sporo czynników. Nie wiem czy to już jakaś różnica pokoleń, ale moim zdaniem bohaterka nie zachowywała się jak na swoje 28 lat, raczej z 8-10 bym jej odjęła. Poza tym ja nie poczułam komediowego klimatu tej książki i nie zaśmiałam się ani razu. Wszak wystraszyć kogoś jest dosyć łatwo, ale rozśmieszyć - już niekoniecznie...

Jeśli nie czytaliście, tej książki, a zamierzacie, to nie czytajcie dalej, bo będą SPOJLERY.

Cała książka została oparta tak naprawdę na trzech wątkach:
- byłego...

Gratuluję autorce udanego debiutu.

Muszę przyznać, że powieść wciągnęła mnie od samego początku.

Postacie Kornelii i Kamila są bardzo dobrze wykreowane, a dodatkowo mamy sporą dawkę ciętego humoru.

Bardzo lubię wygadane, pyskate bohaterki. Jednak muszę przyznać, że na tym polu Kamil nie ustępuje Roni.

Kiedyś znalazłam takie powiedzenie: Przyjaciel to ktoś, kto ma tak samo zrytą banię jak ty.

I muszę przyznać, że przyjacielska relacja tej dwójki bohaterów jest tego przykładem.

No dobra w przypadku Kamila dodatkowo wykopie jeszcze dołek i nasypie do niego śniegu, żeby dziewczyna za bardzo nie potłukła swojego ego...

Ech...nie ma to jak irytujący przyjaciel.

Jednak jest to pewna stała w życiu Kornelii.

Zwłaszcza, że ostatnio życie dziewczyny wywróciło się do góry nogami, a wraz z przybywającą ilością śniegu ubywa jej weny na napisanie kolejnej powieści.

A czas goni...

"Dlatego przyda się plan działania:

1. Wyprowadzić się z mieszkania ( w którym przyłapała chłopaka na zdradzie)

2. Przyzwyczaić się do życia w domku na odludziu (gdzie nie przestaje sypać śnieg)

3. Napisać ( mocno już spóźniony) konspekt kolejnej powieści

4. Nie zwariować..."

Brzmi interesująco? A co powiecie na nieplanowaną klątwę?

Przy tej powieści będziecie się dobrze bawić.

Polecam gorąco.

„It’s Snowtime” to pisarski debiut Anity Chrząszcz, więc tak naprawdę trudno było przewidzieć, czego można spodziewać się po tej książce.

Kornelia jest pisarką, która w swoim dorobku ma już cztery książki, które wspólnie tworzą sagę fantasy, więc mogłoby się wydawać, że napisanie piątej - zwieńczenia sagi będzie dla niej prostym zadaniem. To co z pozoru powinno wydawać się proste okazuje się arcytrudne.

Szczególnie, że życie Kornelii postanowiło znacznie się skomplikować, kiedy jej wieloletni partner Artur został przez nią przyłapany w dość dziwnej sytuacji, wyjawia, że chciałby dzielić swoje życie uczuciowe nie tylko z nią, ale również z ich współlokatorką Darią.

Dziewczyna postawia przeprowadzić się do domku w górach, by zastanowić się nad swoim życiem. I być może mogłaby wieść tam ciche i spokojne życie, gdyby w sąsiedztwie nie mieszkał jej przyjaciel z dzieciństwa - Kamil Lutowski.

Chociaż z początku założyłam, że ta książka będzie romansem, muszę z przykrością stwierdzić, że do tego gatunku literatury jest jej zdecydowanie dalej, niż bliżej.

Jednak mimo to książka jest zabawna i nie brakuje w niej momentów, które rozmawiają do łez, począwszy od przekomarzanek dwójki przyjaciół, aż do nieudanych randek włącznie.

Świetna, pełna ciętych ripost, celnych uwag i humorystycznych dialogów opowieść o przyjaźni damsko-męskiej. Czy taka przyjaźń istnieje? Otóż Autorka pokazuje, że istnieje!

Pod warstwą humoru pisarka ukazuje, jak często jesteśmy skazani na osądy innych ludzi, którzy nie omieszkają wypomnieć nam, jak to nieidealnie jesteśmy... W myśl zasady "z rodziną najlepiej na zdjęciach", dochodzimy do wniosków, że niekiedy ludzie z którymi nie łączą nas więzy krwi są nam bliżsi, niż Ci, górnolotnie zwani naszymi krewnymi.

Bardzo podobała mi się wyrazista kreacja Korneli, głównej bohaterki książki, kobiety, która nie spełnia oczekiwań innych, ale spełnia swoje... I która pomimo przeciwności losu, zawirowań i niezrozumienia nie poddaje się.

Ta książka sprawiła, że uśmiałam się do łez. Bawiłam się przednio, ale i skłoniła mnie do refleksji i dzisiaj jestem wdzięczna za to, że mam w swoim życiu ludzi na których mogę polegać. Zawsze. Niezależnie od pory dnia ❤️

Bardzo udany debiut! Taki, przy którym można się zreleksować🙂 Lekkie pióro Autorki, fabuła książki i osadzona w cudownej, zimowej aurze pośrodku niczego historia - nic dodać, nic ująć, tylko brać do ręki i czytać!

Dziękuję Wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.