Jan Paweł II. Jestem bardzo w rękach Bożych. Notatki osobiste 1962-2003

Już dawno żadna polska książka nie wywołała tylu sprzeciwów czytelników co ta. Jak powiedziano w telewizji, ze sekretarz Jana Pawła II opublikował notatki osobiste, które w testamencie nakazano mu spalić, też się oburzyłam. Dodatkowo, przy informacji o książce pokazywano jakieś notatki, ręcznie pisane przez Jana Pawła II o zakupach, o kupowaniu ryby, takie tam. To zaś zręcznie sugerowano, że książka zawierać będzie osobiste notatki. Czyli jakieś tajemnice. Podkręcono to wrażenie tytułem 'Notatki osobiste'. Tak naprawdę nie są to żadne notatki osobiste, tylko zeszyty z rekolekcji arcybiskupa, a potem papieża. W zasadzie naukę płynącą z nich można znaleźć w całej twórczości świętego Jana Pawła II. Z tą różnicą, że słowa są mądrzejsze, bo pisane dla siebie. Jest to książka na poziomie encyklik, bardzo mądra, pełna spostrzeżeń na temat wiary, modlitwy, świata. Często są to 2 zdania, ale tak głębokie, że trzeba nad nimi kilka dni myśleć. Ja osobiście uważam, że najbardziej osobiste są poezje Karola Wojtyły.
Widać, że Jan Paweł II był człowiekiem modlitwy. Pierwszą sprawą, którą zauważyłam jest notowanie rekolekcji. Któż z nas notuje rekolekcje? Niby jesteśmy chrześcijanami, a przelatuje na to jednym uchem i drugim. Drugą sprawą są sprawy, nad którymi się modlił. Co roku były to sprawy inne, nie tak jak my, ciągle ten sam grzech przez 30 lat. Papież modlił się o dobre spełnianie obowiązków, o problemy na świecie. Jest wiele o śmierci i o samotności. Ale są to postawione py...