/o-1284556/n/kat-warszawy-zemsta-stalina-1944-1945)
Kat Warszawy
Niclas Sennerteg
Kat Warszawy Niclasa Sennertega to książka wstrząsająca. Każde jej słowo poparte jest rzetelnymi badaniami, ma potwierdzenie w dokumentach i relacjach świadków. Autor jest Szwedem, nie można mu więc zarzucić, że traktuje opisywane wydarzenia z osobistym zaangażowaniem. Z jego pracy wyłania się obraz obiektywny - tym bardziej przerażający.
Generał Heinz Reinefarth czarnymi zgłoskami zapisał się w historii Powstania Warszawskiego. Dowodził grupą bojową, utworzoną w celu likwidacji powstania, która od 5 sierpnia 1944 roku, dzielnica po dzielnicy, bezwzględnie zwalczała oddziały Armii Krajowej. Ale katem Warszawy nazwano Reinefartha nie za żołnierskie zmagania, a za ślepe wypełnianie rozkazu Hitlera: Warszawę należy zrównać z ziemią, a jej mieszkańców - wybić do nogi. Podległe mu jednostki - Grupa Szturmowa Oskara Dirlewangera, RONA Bronisława Kamińskiego, ROA generała Własowa, bataliony azerbejdżańskie - mordowały, gwałciły, rabowały. Egzekucje miały charakter masowy, zorganizowany. Nie oszczędzano nikogo - ludzi starszych, dzieci ani kobiet, lekarzy, księży… Tam gdzie pojawili się zbrodniarze w mundurach feldgrau, zostawiali za sobą ciała tysięcy bestialsko pomordowanych: w szpitalach, kościołach, domach, fabrykach, parkach, podwórzach, bramach. Liczbę wymordowanych trudno ustalić, wiadomo, że sięga kilkudziesięciu tysięcy.
Zemsta Stalina 1944-1945
Niclas Sennerteg
Nad Armią Czerwoną jak sztandar powiewały słowa Ilii Erenburga: "Zabijajcie Niemców, zanim zdążą podpalić następnych sto wsi. Zabijajcie ich za to, co zrobili, i co jeszcze zamierzają zrobić! Ukarzcie hitlerowskie bestie, pomścijcie wszystkich". Wojska wdzierające się na teren Prus Wschodnich i Dolnego Śląska bezwzględnie wykonywały rozkazy. Zniszczenia były tym większe, że Stalin ziemie te przeznaczył dla Polski. Należało je ograbić, wywieźć stamtąd to, co było wartościowe. Zbrodnie i rabunek trwały jeszcze przez wiele miesięcy po zakończeniu działań wojennych. Musiało minąć kilkadziesiąt lat, aby ta historia wyszła na jaw, choć jeszcze tak wiele tajemnic czasu nienawiści czeka na wyjaśnienie.
Niclas Sennerteg
Kat Warszawy Niclasa Sennertega to książka wstrząsająca. Każde jej słowo poparte jest rzetelnymi badaniami, ma potwierdzenie w dokumentach i relacjach świadków. Autor jest Szwedem, nie można mu więc zarzucić, że traktuje opisywane wydarzenia z osobistym zaangażowaniem. Z jego pracy wyłania się obraz obiektywny - tym bardziej przerażający.
Generał Heinz Reinefarth czarnymi zgłoskami zapisał się w historii Powstania Warszawskiego. Dowodził grupą bojową, utworzoną w celu likwidacji powstania, która od 5 sierpnia 1944 roku, dzielnica po dzielnicy, bezwzględnie zwalczała oddziały Armii Krajowej. Ale katem Warszawy nazwano Reinefartha nie za żołnierskie zmagania, a za ślepe wypełnianie rozkazu Hitlera: Warszawę należy zrównać z ziemią, a jej mieszkańców - wybić do nogi. Podległe mu jednostki - Grupa Szturmowa Oskara Dirlewangera, RONA Bronisława Kamińskiego, ROA generała Własowa, bataliony azerbejdżańskie - mordowały, gwałciły, rabowały. Egzekucje miały charakter masowy, zorganizowany. Nie oszczędzano nikogo - ludzi starszych, dzieci ani kobiet, lekarzy, księży… Tam gdzie pojawili się zbrodniarze w mundurach feldgrau, zostawiali za sobą ciała tysięcy bestialsko pomordowanych: w szpitalach, kościołach, domach, fabrykach, parkach, podwórzach, bramach. Liczbę wymordowanych trudno ustalić, wiadomo, że sięga kilkudziesięciu tysięcy.
Zemsta Stalina 1944-1945
Niclas Sennerteg
Nad Armią Czerwoną jak sztandar powiewały słowa Ilii Erenburga: "Zabijajcie Niemców, zanim zdążą podpalić następnych sto wsi. Zabijajcie ich za to, co zrobili, i co jeszcze zamierzają zrobić! Ukarzcie hitlerowskie bestie, pomścijcie wszystkich". Wojska wdzierające się na teren Prus Wschodnich i Dolnego Śląska bezwzględnie wykonywały rozkazy. Zniszczenia były tym większe, że Stalin ziemie te przeznaczył dla Polski. Należało je ograbić, wywieźć stamtąd to, co było wartościowe. Zbrodnie i rabunek trwały jeszcze przez wiele miesięcy po zakończeniu działań wojennych. Musiało minąć kilkadziesiąt lat, aby ta historia wyszła na jaw, choć jeszcze tak wiele tajemnic czasu nienawiści czeka na wyjaśnienie.
