Opinia na temat książki Kawiarnia na końcu świata

Nie jestem fanką książek motywujących. Zastanawiam się co stało się z ludźmi, że nie potrafią żyć. Triumfy świecą tysiące mentorów, coachów- którzy 'objawiają' oczywiste prawdy życiowe. Za każdą wskazówkę pobierają sowite wynagrodzenie.
Niestety męczyłam się niemiłosiernie. Bardzo duża czcionka, mam wrażenie, że to tylko po to by wydawała się dłuższa. Zaledwie 140 stron, a czytałam tydzień. Rozważania bohatera się powielają, niby już dochodzi do jakiś wniosków, a za chwilę zaczyna od początku.
John przeżuwa śniadanie, a w międzyczasie myśli nad swoim przeznaczeniem- dla mnie to abstrakcja. W końcu dochodzi do wniosku, że można robić to co się lubi i z tego się utrzymywać, że nie trzeba spędzić całego życia w pracy, z której nie czerpie się satysfakcji.
Dodatkowy smaczek to napisy w karcie dań, które się zmieniają już w trakcie czytania (dodam, że karta jest papierowa) oraz obsługa czytająca w myślach.
Widziałam porównania do Alhemika Paulo Coelho- ja absolutnie nie zestawiłabym tych książek. Coelho przy tym to majstersztyk! Strelecky pisze prostym językiem, jego historia nie porywa, wręcz męczy.
Jestem na nie; nie było to ani odkrywcze, ani fenomenalne