Kłamstwo

Xenia to wzorowa uczennica, a jej marzeniem jest medycyna. Coś jednak sprawia, że wyniki w nauce znacząco się pogorszyły. Jej głowę zaprząta pierwsze silne zauroczenie nowo poznanym w Internecie chłopakiem, z którym dzieli zamiłowanie do książek. Xenia postanawia zrobić mu niespodziankę i pomimo małej ilości informacji, chce go odnaleźć. Ani przez chwilę nie spodziewa się, że chłopak nie jest tym, za kogo się podaje, a przesyłka, którą od niego otrzymuje to dziennik mordercy.

Wydawnictwo Akapit Press za każdym razem zaskakuje mnie naprawdę wartościową literaturą młodzieżową. Nie inaczej było z “Kłamstwem”, które czekało na swoją kolej dobrych kilka miesięcy (do tej pory nie wiem, czemu tak długo ją odkładałam!). Choć fabuła książki była dla mnie dosyć przewidywalna, poruszyła problemy, które dla młodszego czytelnika mogą okazać się przestrogą — znajomości w Internecie, trudy i konsekwencje dorastania w szemranym środowisku. Historia Xeni i Erica była poruszająca, chwytała mnie za serce. Cieszę się, że książki dla młodzieży to nie tylko lekkie opowieści o pierwszej miłości, ale także pokazanie młodości z kompletnie innej, być może nie do końca znanej perspektywy. “Kłamstwo” pochłania się błyskawicznie. Zachowania bohaterów nie zawsze wzbudzają sympatię, ale ja poczułam do nich przywiązanie i trzymałam kciuki, żeby osiągnęli swoje cele. Uważam, że to historia dla każdego. Czy to młodzież, czy dorośli… Każdy wyciągnie z tej opowieści odpowiednie wnioski. Polecam!

Kolejny średniak. Styl pisania okropny(wina autorki bądź tłumaczki)- pomieszanie stylu potocznego z oficjalnym. To już lepiej moim zdaniem byłoby pisać w całkowicie oficjalnym, żeby to aż tak nie raziło w oczy. Poza tym bohaterowie są niezwykle infantylni jak na swój wiek. Zachowują się dziecinnie, pomimo że mają 18 i 16 lat bodajże. Za plus uważam pytania retoryczne i to, że Xenia- główna bohaterka- jakby gawędzi sobie z czytelnikiem. Oprócz tego pomysł na całą fabułę i jej fundament wydaje mi się być absurdalny. Dziewczyna wymienia z chłopakiem przez forum książkowe dosłownie kilka, max kilkanaście zdań. Po kilku wysyła mu swoje zdjęcie(jak głupim trzeba być, ta dziewczyna ma 16 lat, w tym wieku chyba wie się o zagrożeniach w cyberprzestrzeni), a po otrzymaniu fotki zwrotnej zakochuje się w chłopaku. Uważam to trochę za płytkie. Jakby, zakochała się w chłopaku po zdjęciu, które mogłoby być nie prawdziwe i kilku zdaniach, w ogóle nie znając jego charakteru? I jeszcze proponuje mu spotkanie, gratuluję zdrowego rozsądku i (nie)myślenia.
Plus daję autorce również za to, że zrobiła jakiś research nt. zakładów poprawczych i przygotowała się do napisania tej książki.

Ale ogólnie dobrze się bawiłem podczas czytania, książka typowo dla odmóżdżenia, nie widzę w niej osobiście żadnej innej wartości. Czytadło do połknięcia w jeden wieczór.