Opinia na temat książki Kobieta w burzy

Saga nadmorska opowiada historie trzech kobiet, które wiele różni, ale łączy silna nić przyjaźni i kobiecej solidarności dająca im nawzajem siłę w momencie, gdy tego najbardziej potrzebują. Dorota Milli wprowadza nas w świat toksycznych związków, trudnych relacji i zaburzeń niszczących stopniowo psychikę i dewastujących niepostrzeżenie poczucie własnej wartości. Na przykładzie doświadczeń przyjaciółek tłumaczy mechanizmy, jakie kierują osobami toksycznymi i ich ofiarami. Pokazuje też ścieżki, które mogą wyprowadzić nas z deszczu i burzy z powrotem w słońce pozwalając znów cieszyć się życiem.

Brzmi trochę jak z poradnika psychoterapeutki? Bo jedna z bohaterek właśnie nią jest. Nie obawiajcie się jednak, bo to pięknie napisana, życiowa, ale pełna optymizmu powieść, w której każda z nas odnajdzie jeśli nie cząstkę siebie, lub podobieństwo do własnych doświadczeń, to wzruszającą i wartościową rozrywkę. Może dzięki niej uda nam się rozpoznać narcyza jeśli stanie na naszej drodze? A może zastanowimy się nad tym czego my chcemy zamiast skupiać się jedynie na zaspokajaniu potrzeb i oczekiwań innych?

Każdy z nas potrzebuje czasem dystansu i spojrzenia z boku, bo w codziennej gonitwie i przyzwyczajeniu możemy stopniowo zatracać własne marzenia zakładając, że nic dobrego na nas już w życiu nie czeka. A czasem wystarczy otworzyć się na zmianę i przestać zadręczać przeszłością.

"Przeszłość już się wydarzyła, niczego w niej nie zmienisz."

Aletta, Julia i Eryka pokazują, że mimo trudnych doświadczeń z wzajemnym wsparciem potrafią odnaleźć siłę, by pójść naprzód. A w tej części wiele dzieje się w życiu osobistym i zawodowym kobiet. Przyjdzie im się zmierzyć z wieloma wyzwaniami, skonfrontować z własnymi lękami, ale i nieźle zaszaleć. Ciekawa jestem dalszych losów przyjaciółek i chętnie podążę za nimi na kołobrzeskie plaże wraz z trzecią częścią cyklu „Kobieta w słońcu”.