Name: Kochanie, zabiłam nasze koty
Rating: 6.63 (19 reviews)
ISBN: 9788373923973

Kochanie, zabiłam nasze koty

Dorota Masłowska

6.6 /10

Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.6 /10

Ocena 6.6 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów

Opis

Tysiące wypitych kaw i herbat. Kilogramy zjedzonych czekolad. Setki obgryzionych paznokci. Jeden zniszczony laptop. Oto prawdziwe statystyki zza kulis powstawania najnowszej powieści Doroty Masłowskiej.
Ostatecznie jednak - udało się. Jest.
Kochanie zabiłam nasze koty to wypadkowa, jak to zwykle bywa z powieściami, przejęcia losem ludzkości i różnych osobistych udręk. W ingrediencjach znajdą więc Państwo moje zmęczenie radioaktywnymi miastami i moje zmęczenie radioaktywną sobą. I moje urzeczenie morzem jako tworem w sposób doskonały i beztroski łączącym w sobie bezkres i ściek. Wreszcie- bezustanne zadziwienie kondycją duchową nowego człowieka. Człowieka wolnego, żyjącego poza takimi anachronicznymi, zaśmiardującymi molami kategoriami jak duchowość, religia, polityka, historia.|
Człowieka w związku z tym bezjęzykowego, człowieka którego mową ojczystą jest Google Translator. Aktualnie mam więc nadzieję że będą lubili Państwo moją nową książkę.
I że zrobi ona Państwa dzień. Audiobook we wspaniałej interpretacji Katarzyny Dąbrowskiej.

Data wydania: 2012-10-17

ISBN: 978-83-7392-397-3, 9788373923973

Rodzaj: e-book

Wydawnictwo: Noir sur Blanc

Kategorie: Powieść polska, Literatura piękna

Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Dorota Masłowska

Urodzona 3 lipca 1980 roku w Polsce (Wejherowo)

Pisarka, autorka sztuk teatralnych, felietonistka. Zadebiutowała w 2002 powieścią "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną", wydany dwa lata później "Paw królowej" przyniósł jej nagrodę Nike. W 2012 ukazała się jej trzecia powieść "Kochanie,...

Pozostałe książki:

Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku

Wszystkie książki Dorota Masłowska

Recenzje

"Kochanie, zabiłam nasze koty"

28.02.2013

„Kochanie, zabiłam nasze koty” to moje pierwsze spotkanie z Masłowską. Słyszałam o niej wiele i nie kryję tego, że z mieszanymi uczuciami sięgnęłam po jej najnowszą powieść. „Kochanie, zabiłam nasze koty” to opowieść snuta lekko o Farah, trzydziestoletniej mieszkance metropolii. Oprócz Fa, nie wiedzącej co zrobić ze swoim życiem poznajemy jej przy... Recenzja książki Kochanie, zabiłam nasze koty

@Komsomolskaja

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Zuell_Zuell

2019-11-13

9 /10

Przeczytane

Fenomen Masłowskiej?
Potrafi opowiadać – jak napisał S. M.
Potrafi obserwować – jak napisał W. G.
Ja dodam: rozbawić, rozśmieszyć, zaintrygować, zadziwić, zasmucić... czyli
wzbudzić te emocje, których najbardziej oczekuję od dobrej literatury.
W dodatku robi to w sposób niekonwencjonalny, nowatorski i autentyczny.

"Kochanie, zabiłam nasze koty" to wielobarwna, rozbudowana refleksja egzystencjalna w humorystycznym przekazie. Często surrealistycznym i absurdalnym.
A humor naprawdę najwyższej próby. Wyrafinowany. Sarkastyczny. Z pomysłem.
Zachwycająco zabawny po prostu.
Ale. Wesołość bezpośrednia zostaje przyćmiona. Humorem gorzkim. "Zadziwieniem
kondycją nowego człowieka" (określa autorka).

Widzimy zabawne stylowo, ale sarkastyczne opisy codzienności życia młodego
pokolenia – zanurzonego w ekshibicjonistycznym Facebooku, translajtującym wszystko Googlu, w pozornie zbliżającym społecznie internecie, w którym osamotnione jednostki jawią się jako "wielce dumni z niedorzeczności podejmowanych konfiguracji".

Gorzko i przygnębiająco wybrzmiewa zwierzenie Alberta, który osiągnął stan całkowitej świadomości i jednocześnie całkowitego spokoju: "Wiem, wszystko, co powinienem w danej chwili zrobić, jednocześnie będąc cały czas świadomym, jakie to w gruncie rzeczy bez sensu[...]. Trwam, wypełniając ten czas czynnościami, które pozwalają mi go skrócić."

Błyskotliwe skojarzenia i inteligentne metaforyczne opisy przed...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Martynka86

2015-04-23

Kiepska, strasznie zagmatwana. Nie wiedziałam czy to, co jest opisywane to losy bohaterki czy jej sen. Nie podobała mi się.

× 1 | link |

@Booka

2019-02-08

3 /10

Przeczytane Literatura piękna/współczesna

Tytuł tego opowiadania zaintrygował mnie i głównie to było powodem sięgnięcia po tą książkę. Zastanowiło mnie o czym może być coś, co ma tak absurdalnie brzmiący tytuł. O kotach? Nie...

Mamy dwie "psiapsiółki" - zawsze razem się trzymające - Farah i Joanne. Mamy mężczyzn, nimi zainteresowanych. Dziewczyny zajmują się zwyczajnymi babskimi "pierdółkami". Chodzą na jogę i czytają magazyny o jodze bo to takie "modne, trendy i na topie". Jednak w ich poukładanym świecie dochodzi do przerwania tej słodkiej idylli. Co takiego ma miejsce? Jak będzie wyglądało życie Fah i Jo? Kim jest Gosza?

Początkowe fragmenty nie skłaniają do dalszej lektury, jednak im dalej się zagłębiamy, tym bardziej wciągamy się w opowieść. I tak jest do połowy książki, kiedy to przekraczając tę granicę natrafiamy na dialog między Farah a niejaką Go na wernisażu. Dialog praktycznie o niczym...
Właściwie to, co w tej książce było najciekawsze to fragmenty opisów (ale te z pierwszej części książki i może z ostatnich pięciu rozdziałów), gdzie czasem ocierały się o nutkę humoru. Jednak od dialogu z pamiętnego wernisażu - wszystkie inne fragmenty z dialogami zaczęły mocno nużyć i rozmywać całą resztę. Odniosłam takie wrażenie, jakby się książka oddzieliła od tego, co było na początku.

Książka ta jest naszpikowana przeróżnymi przenośniami i "zabawą słowem", że tak to ujmę. Co bardzo kojarzy mi się z groteską. I gdybym miała zaliczyć ją do jakiegoś gatunku z pewnośc...

» czytaj dalej

| link |