Kocia gwiazda

 

 Najgorsze co może spotkać rodzica to zawiedzione spojrzenie dziecka, gdy myśli, że oto dostanie do swych rąk "złoty samorodek" a dostaje kamyk owinięty błyszczącą pozłotką. Tak właśnie spojrzała na mnie córka, gdy rozpakowała paczkę, w środku której czekała na nią "cudowna i ciepła" a przede wszystkim KOCIA KOCIA KOCIA.. "Kocia gwiazda"... ROZCZAROWANIE ROKU - powiedziała do mnie po pobieżnej lekturze, odłożyła książkę na półkę i wróciła do kolorowania "Kota Simona". I przeglądając książeczkę musiałam jej przyznać rację. Dwa opowiadania, które ledwo zaczynały się rozkręcać i już pojawiła się w nich ostatnia kropka. I wiersze o kotach. Miłe, owszem ale jakieś takie... nie umiem znaleźć odpowiedniego słowa... nie do końca oddające kota! Może to wina przekładu ale do mnie one nie trafiają. Spodziewałam się czegoś bardziej skomplikowanego i tajemniczego - bardziej kociego właśnie. Ale się przeliczyłam.. Może wśród nas są tacy, którym ta książka się naprawdę podoba ale ja (ani moja córeczka) do nich nie należę. Książka bardzo przeciętna, napisana dziwnym językiem, sami koci bohaterowie, tacy jacyś.. niedopowiedzeni, nierozwinięci literacko.. Mam ogromny niedosyt i żal do "Kociej gwiazdy". Bo mogła stać się ważna i piękna.. mogła.. a jej bylejakość aż razi w oczy. Dla prawdziwych miłośników kotów? Chyba nie. Odradzałabym. Ale każdy ma swój gust, więc jeśli wpadnie w wasze ręce to możecie zerknąć i samemu się przekonać czy rzeczywiście Riodani to "polski Brzechwa"....