Kolejne 365 dni

Przeczytałam, bo obiecałam zachwyconej nią koleżance. Chociaż stwierdzenie `przeczytałam` jest zdecydowanie na wyrost... przemęczyłam, bo dotrzymuję słowa. Nie polecam.
Ponadto czytałam całego Greya i przy 365 dniach i kolejnych, jest on wręcz arcydziełem.
I czuję się teraz przepuszczona przez magiel pseudoliteracki i pseudoerotyczny przez dwie ostatnie książki (Kolejne 365 dni i Danse macabre L. Hamilton). Zastanawiam się za co teraz się zabrać, by odbarczyć mózg?

Chyba mogą gdzieś być tam spoilery, ale jeśli chcesz przeczytać książkę, bo Ci się podobały poprzednie tomy, to ta opinia zdecydowanie nie jest dla Ciebie.
Ten tom swoją głupotą przebił wszystkie pozostałe i nie mogę do tej pory wyjść z podziwu, że taki chłam jest sprzedawany. Podczas „czytania” (chociaż musiałam przewijać strony, bo się nie dało) zapisałam sobie kilka luźnych przemyśleń, które zaprezentuję poniżej. Całość jest jednak tak wierutnie głupia, opisy seksu i chlania skutecznie obrzydzają mi te 2 czynności na resztę moich dni. Co jednak najbardziej mnie zabolało, to zrobienie totalnej kurtyzany z logiki. Otóż autorka nagle zdała sobie sprawę, że główny bohater jest gwałcicielem i przemocowcem? Wspaniale! Szkoda, że na jego miejsce wprowadziła identycznego patusa. Pomijając już całą końcową akcję, która była nudna jak flaki z olejem i nie przeszłaby nawet w Michalakversum. A jednak u Blani poszło jak z płatka. Dobrze, że to koniec tej męczarni, ale wydawnictwo (halo, wykupiliście seksistowską gazetę, żeby wydawać seksistowskie książki – nie tędy droga) powinno mi płacić za uszczerbek, jakiego doznała moja psychika.
A teraz kilka luźnych myśli, bez większego ładu i składu, które miałam zanim mi się mózg wyłączył:
1. Po co wprowadzać nowego bohatera, skoro jego zachowanie to dokładnie kalka poprzednika? Naprawdę, dopóki w tekście nie pada imię tego Nachosa, mam wrażenie, że gdzieś tam wyparowała cześć tego pornosa. Znaczy, przepraszam, „akcji” i dalej...

I wreszcie koniec!

Jest to najnowsza część trylogii(premiera 29 maj 2019 pokazująca historię życia Laury i Massimo. ,,Kolejne 365 dni” rozpoczyna się w momencie, gdy Laura jest w szpitalu z powodu postrzelenia do jakiego doszło kilka tygodni wcześniej. W tej części poznajemy nowe oblicza Bohaterów. Życie Laury diametralnie ulega zmianie. Co stało się z dzieckiem? Jakie oblicze pokaże kobiecie jej mąż? Do czego będzie musiała zmusić samą siebie Laura, aby się uratować? Jakiej prawdy dowie się Laura od swojego męża? Czy główna bohaterka jest szczęśliwa? W tej części historii bywało, że główni bohaterowie mówiąc delikatnie działali mi na nerwy i bywały momenty, gdzie nie rozumiałam wyborów dokonywanych przez Laurę. Jest to książka pełna seksu, przemocy, uczuć strachu i niepewności, ale jest też ogromna miłość, nienawiść oraz zazdrość. Szczerze powiem, że jak zaczęłam czytać tę trylogię to myślałam ,,jakie to romantyczne, wyśnił ją sobie itd.”. Teraz jak już wiem jaka była prawda i przeczytałam całość przyznam szczerze, że momentami sama się bałam Massimo i na niektóre zachowania Laury reagowałam stwierdzeniem ,,Boże kobieto co Ty robisz”, albo pod koniec ,,Niech ta książka się wreszcie skończy” bo szkoda mi było bohaterów i stresu jakiego czasem musieli doświadczać. Szczerze chyba innego zakończenia się spodziewałam, bardziej przewidywalnego. Według mnie jest najmocniejsza książka z całej trylogii najbardziej naładowana emocjami i to nawet nieb za sprawą scen erotycznych, ale całej reszty. Je...

Zamiast słowa "hejt" wolę słowo krytyka. Ale tą pseudopisarkę i jej groźne, ohydne fekalia zwane książkami po prostu hejtuje. Przestrzegam wszystkie szanujące się kobiety: NIE CZYTAJCIE TEGO! To syf, który nigdy nie powinien ujrzeć światła dziennego. 

Hmmm... dla miłośników gatunku ok, dla mnie książka była odskocznią od kryminałów. Lekka fabuła, szybko się czyta, zdecydowanie zbyt dużo w niej wulgaryzmów. Przewidywalne zakończenie.

Dotrwać do końca przy 365 dniach to nie lada wyzwanie. Laura po prostu jest nie do zniesienia. Najlepsza. Postać to Dominico i mimo wszystko żałuję że tak potoczyły się jego losy i finalny koniec. Mimo wszystko ta część chyba najbardziej mi się podobała, nie była tak przesycona wulgarnym językiem. Czytało się dużo przyjemniej, sceny erotyczne nie były tak przesadzone jak to było w 1 i 2 części. Ale jeśli mam przyznać mimo że oceniam to na max punktów, to minie dużo czasu jeśli w ogóle usiądę ponownie do całej trójki.

O to dobrnęłam do końca...Okey zaskakujący zwrot akcji nadał tej książce trochę charakteru, jednak wciąż widać, że jest to książka pisana absolutnie na pieniędzy, przekazu zero, a merytorycznie leży.