Opinia na temat książki Kolory pawich piór

Powieść Jojo Moyes“Kolory pawich piór”wywołała we mnie mieszane odczucia🙊.Jest to,co prawda moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki,i z pewnością sięgnę po kolejne pozycje,ale na chwilę obecną jest mi trudno powiedzieć,czy należy ona do moich ulubionych pisarek😉. .
.🌸
Owa powieść jest podzielona na trzy części.Od razu zaznaczę,że pierwsza,jak i końcówka podobały mi się najbardziej.Niestety druga część,okazał się dla mnie zbyt rozwlekła,ciężko mi było przez nią przebrnąć.Opisy była za długie,nużące i te dygresje.Nagle z jednego bohatera autorka przeskakiwała na kolejnego,ale w taki sposób,że nie było wiadomo o kim pisze.O czym w ogóle opowiada ta historia? .
.🌸
Historia ma swój początek w latach 60.Vivi i Douglas wyruszają na Bal Debiutantek.Dziewczyna jest skrycie zakochana w swoim przyjacielu.Jednak, kiedy docierają na miejsce piękna,choć próżna Athene jest najbardziej czarującą dziewczyną swojego pokolenia.Swoją charyzmą i śmiałością urzeka ona Douglasa.Młodzi biorą szybki ślub a Vivy jest załamana i wyjeżdża.Niestety ta małżeńska sielanka nie trwała zbyt długo.Po dwóch latach Athene szybko się nudzi,nawiązuje romans i uciekła w siną dal.Od tego czasu Vivi pozostaje przy przyjacielu,wspierając go i kochając. .
.🌸
Trzy dekady później córka Athene,Suzanna Peacook musi zmierzyć się z historią swojej matki .Suzanna jest kobietą nieszczęśliwszą.Jej mąż bardzo pragnie dziecka,jednak ona sama nie może się na ten krok odważyć.Uciekając od trosk życia codziennego zakłada swój własny sklepik o barwniej nazwie”Pawi Zakątek”.Poznaje w nim wiele ciekawych i kolorowych postaci.W sklepiku tym spotka również kogoś bardzo podobnego do niej samej.Czy Su uda się zacząć wszystko od nowa ?
.
Kolory pawich piór”to dobra powieść obyczajowa,i myślę,że fankom Jojo się spodoba.Pierwsza części urzekł mnie swoim klimatem lat 60 oraz intrygującym wstępem,gdyż miałam ochotę poznać co wydarzy się dalej.Gdyby nie te przydługie opisy,które moim zdanie nic ciekawego nie wnosiły do fabuły,powieść czytało by się o wiele przyjemniej.Sama bohaterka miejscami też bywała irytująca,sama do końca nie wiedział czego pragnie.Powieść składnia też do kilku przemyśleń odnośnie spostrzeżeń na temat miłości, podejmowania trudnych decyzji oraz uświadamia,że nawet, gdy mamy wszystko czego pragniemy, nie znaczy to, że jesteśmy szczęśliwi.

Dziękuję Wydawnictwo Znak

Moja ocena 6.5/10

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/