Koronczarka

Pomimo niewielkiej objętości, podchodziłam do te książki chyba trzy razy zanim w końcu udało mi się ją przeczytać. Nie do końca wiem, co stanowiło problem, że odkładałam ją na półkę. ,,Koronczarka" to literacki szkic opisujący związek Pomme, młodej, prostej dziewczyny z studentem Aimery'm. On - wykształcony, oczytany; ona - niewykwalifikowana pomoc fryzjerska. Dzieli ich przepaść, którą oni pewnego dnia postanowili zignorować. Nie można nawet powiedzieć, że zakochali się szaleńczo i nie zważali na wszystko wokół. Oni podjęli decyzję, zaczęli razem żyć, mieszkać bardziej obok siebie niż razem. Trwało to, aż on powiedział, że to koniec. A i tutaj brak oczekiwanych emocji, jest prostota i posłuszeństwo. ,,Koronczarka" mami nas obrazami. Prostymi, wyraźnymi, realistycznymi. Jest powierzchowny, dobrze widoczny spokój. Trzeba dobrze się przyjrzeć by pod tą warstwą zobaczyć jakieś emocje i zrozumieć puentę opowiadania. Wtedy dopiero całość nabiera zupełnie nowego kształtu i wyrazu.

Pełna ironii i sarkazmu historia pewnej nieśmiałej dziewczyny, której nie dane było być szczęśliwą. Ciekawy sposób narracji.

jestem ciekawa ekranizacji tej ksiązki, fakt ciekawy sposób narracji