Krew i księżyc

Mieliście kiedyś wrażenie,że książka,którą czytacie jest napisana jakby specjalnie dla was? Skrojona idealnie na waszą miarę? Właśnie ta myśl towarzyszyła mi od pewnego momentu #krewiksiężyc Dlaczego? Ponieważ łączy fantastykę, kryminał i psychologię. Catrin staje się świadkiem makabrycznego morderstwa, przez co zostaje wplątana w śledztwo,które prowadzić ma Simon. Początek tej sprawy bardzo przypomina Kubę Rozpruwacza,jednak z biegiem czasu skręca na nowe tory. Dzięki temu zabiegowi czytelnik nie może być pewien dalszego ciągu. Nowe ofiary, nowe dowody, poszukiwanie motywu i podejrzanego. Samo to jest wciągające,lecz to dopiero początek, a magiczny wątek jest prawdziwie fascynujący. Bowiem Catrin odkrywa,że kryje się w niej magia, która ma związek z księżycowym blaskiem. Jest to jednak odkrycie,którym nie moze się z nikim podzielić,gdyż wyznawcy Słońca niezbyt przychylnie patrzą na Seleńczyków. Tym bardziej,gdy ci są asystentami mistrza budującego ogromne sanktuarium. Jak wiele będzie musiała ukrywać Catrin by zapewnić bezpieczeństwo sobie i bliskim? Jak poradzi sobie z tajemnicami w obliczu budzącego się uczucia do Simona? Czy próbując złapać sprawcę ma szansę odkryć prawdę o samej sobie i swojej przeszłości? Zapraszam was do pełnej magii i zagadek kryminalnych powieści, która w interesujący sposób przedstawia czytelnikowi fascynację architekturą. Dodatkowo autorka z niezwykłym wyczuciem porusza trudny temat jakim są choroby psychiczne. Wszystko to w połączeniu stanowi...

Krew i księżyc to książka w której delikatność magii łączy się z kryminałem. Co jest bardzo zaskakujące, bo z opisu wynika że to raczej fantastyka. Historia skupia się wokół Sanktuarium ale od strony architektury co też jest niespotykane. Autorka bardzo długo wodzi nas za nos i trudno znaleźć winnego dzięki temu ciekawość sprawia, że bardzo trudno oderwać się od czytania.

Kreacja świata jest z jednej strony powolna a z drugiej dynamiczna. Architektura odgrywa tu kluczową rolę, a jej opis jest bardzo szczegółowy, a to z kolei sprawia że możemy wyobrazić to sobie w głowie. Choć ja bym nie pogardziła mapką. Wraz z kolejnymi opisami Sanktuarium poznajemy lepiej historię miasta oraz podział na ludzi słońca i księżyca. Co w późniejszych rozdziałach pełni dość ważną część historii. Ważnym aspektem są też choroby psychiczne i warto tu przeczytać notkę autorki na samym końcu książki, która może sprawić że na całą historię spojrzymy pod trochę innym kątem.

Główny wątek, który momentami staje się też pobocznym dotyczy morderstw. Ich opisy szczególnie w dwóch przypadkach mrożą krew w żyłach szczególnie tym którzy mają słabe nerwy. Momentami wydają się bardzo rzeczywiste. I prawie do samego końca nie wiemy kto zabija. Oczywiście mamy swoje typy ale czy on...

Catrin tak naprawdę nigdy nie zaznała rodzinnego ciepła. Była niemowlakiem, kiedy została podrzucona do sióstr w opactwie Solis i to tam się wychowała. Teraz ma siedemnaście lat, mieszka w mieście Collins i pracuje dla architekta Thomasa. Obecnie jej zadaniem jest sprawowanie nadzoru nad budową świątynią poświęconą Słońcu. Pewnej noc, podczas kontroli rusztowania na budowie słyszy krzyk, a niedługo później znajduje ciało kobiety. Tej nocy dzieje się jeszcze coś, z czym będzie musiała poradzić sobie sama.
Młoda dziewczyna początkowo jest tylko światkiem, jednak dość szybko zaczyna brać udział w śledztwie, które prowadzi Simon. Mężczyzna rozumie więcej niż inni, co ich zaskakuje, a jednocześnie jest pomocne w śledztwie. Tę dwójkę zaczyna łączyć coraz więcej, jednak oboje skrywają tajemnice, sekrety, z którymi się mierzą. Jakie? Co jeszcze stało się tamtej nocy? Co połączy Catrin i Simona? Czy odnajdą zabójcę?

To chyba jedyna książka fantastyczna z wątkiem kryminalnym, jaką czytałam i zdecydowanie mi przypadła do gustu. Była ciekawa, wciągająca, z w miarę szybką akcją i zwrotami, które potrafiły zaskoczyć. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, niejednokrotnie czułam nutkę strachu. Mnie wciągnęła na tyle, że ciężko było mi się oderwać, szczególnie w drugiej połowie książki.

Bohaterowie zdecydowanie dobrze wykreowani.
Catrin pomimo młodego wieku i czasach, w jakich żyje, jest bardzo samodzielna. Kobiety raczej nie zajmowały się tym, co ona, ...

„Krew i księżyc” to książka, która łączy w sobie trzy gatunki. Fantastykę, kryminał i romans. Czy to nie za dużo? Może i dużo, jeśli autor nie potrafi scalić tych trzech gatunków w piękną powieść. Erin Beaty udało się to znakomicie.

W Collis to miasteczko, w którym znajduje się sanktuarium poświęcone Słońcu. I to tutaj dochodzi do strasznych morderstw. Giną kobiety. Przy każdej nowej zamordowanej znajdują odcięte włosy należące do poprzedniej zabitej. Kto za tym stoi? Tego próbuje dowiedzieć się Cat, która jest świadkiem jednej z nich oraz Simon, który potrafi wniknąć w umysł mordercy. Czy to nie podejrzane? Pomiędzy głównymi bohaterami rodzi się uczucie. Ale w młodziutkiej Catrin kocha się nie tylko Simon. Jakich wyborów będzie musiała dokonać Cat? Czy będą one słuszne? Czy uda im się powstrzymać mordercę przed kolejnymi zbrodniami? Przekonacie się sami.

„Krew i księżyc” to świetna lektura dla fanów zarówno fantastyki jak również kryminałów. Wraz z głównymi bohaterami będziemy głównie w świetle księżyca szukać mordercy. Będą ślepe tropy, nie raz zwątpimy w bohaterów. Nie zabraknie tutaj magii związanej z księżycem oraz pięknego uczucia pomiędzy bohaterami.

Autorka stworzyła ciekawy świat z barwnymi postaciami. Czytając czułam napięcie tego co zaraz może się wydarzyć oraz kibicowałam Cat i Simonowi. Para ta wzbudzała u mnie wiele sympatii. Zwłaszcza Cat, która była jak na swój wiek i życiowe doświadczenie dość s...

"Krew i Księżyc" Erin Beaty to według mnie bardzo niedoceniana książka. Prawie zupełnie o niej nie słychać, a wciągnęła mnie niesamowicie! W dodatku jest nieszablonowa, mroczna i...

Cat jest sierotą, przez lata wychowywaną w opactwie, pod opieką zakonnic. Aktualnie pod kuratelą architekta Thomasa sprawuje pieczę nad zabezpieczeniami i rusztowaniami największej budowy w mieście - Sanktuarium. W czasie pewnej nocnej kontroli jest świadkiem m0rderstwa. Tylko w jaki sposób, skoro nie było jej na miejscu ataku i nic nie widziała? Skąd głosy w jej głowie? Dlaczego giną kolejne kobiety i co ma z tym wspólnego blask księżyca?

Tego dowiecie się z tej książki. A jest to fantastyczna przygoda! "Krew i Księżyc" to niecodzienne połączenie kryminału z fantastyką; przemierzając uliczki miasta z Cat i Simonem zajmującym się śledztwem, można poczuć klimat książki "Jak podejść Rozpruwacza" Kerri Maniscalco.

Nie sposób zgadnąć, kto jest zł0czyńcą. Gdy już się wydaje, że tak! to jest nasz podejrzany! wszystko zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni.

Bohaterowie są świetnie wykreowani, a choroba, na którą cierpią niektórzy z nich, nie jest demonizowana - wręcz przeciwnie, osoby chore umysłowo są tutaj rozumiane.

No i romans - może i to uczucie rozwinęło się dość szybko, ale zważywszy na sytuację, nie jest to nic dziwnego. Wyjątkowo tym razem mi nie przeszkadzało.

Mr0k, zagadki, szaleństwo i skrajne uczucia - to i wiele więcej będzie Wam to...

Czekałam na nową książkę Erin Beaty. Twórczości autorki polubiłam już podczas czytania trylogii o Sage, do której przeczytania również was zachęca. Książka pt. ,,Krew i księżyc" to bardzo dobre połączenie kryminału i fantastyki, okraszone lekkością powieści młodzieżowych. Element fantastyczny, czyli magia przez większą część książki są opisywana bardzo subtelnie. Wraz z główną bohaterką powoli odkrywamy funkcję i system magiczny. Dlatego powieść ,,Krew i księżyc" może spodobać się również osobom, które nie przepadają za fantastyką.
Śledztwo i wątek kryminalny są szczegółowo poprowadzone. Pomimo lekkości, nie brakuje w książce brutalności i mroczniejszych elementów. Świetnie się czyta tę powieść i z chęcią poznam dalsze losy bohaterów. To historia o lękach, uprzedzeniach, wyrachowaniu i obawie przed ostracyzmem