Króliki z Ravensbrück

To nie jest książka historyczna.  Ani żadna literatura obozowa. To historia pewnej miłości przeplatana opowieścią o obozie w Ravensbrück. Co mnie ujelo to fakt że autorka nie sili się na opowiadanie o życiu w obozie koncentracyjnym.  O tym wolno opowiadać tylko tym którzy tam byli. A jest ich coraz mniej,  dlatego coraz więcej będzie takiej obozowej beletrystyki.  Dobrze jeśli,  jak w przypadku Królików,  fakty podane przez autorów są faktami.  Za to duży plus.  Nie ma wiele o Ravensbrück ale to co jest jest zgodne z prawdą.  Ocena byłaby wyższa gdyby wątki współczesne zostały przez autorkę bardziej dopracowane.  

 

Choć nikt nigdy o tym nie myśli, to i nasi rodzice byli kiedyś młodzi i mogliby opowiedzieć nam wiele zabawnych, wstydliwych, a czasem i tragicznych historii. Nie zaprzątamy sobie tym jednak głowy, bo dla nas istnieją jedynie w obecnej odsłonie. Miriam Winter po odejściu od męża opiekuje się swoim schorowanym ojcem; jej matka zmarła kilka lat wcześniej. Kobieta, zagłębiona w swoich własnych problemach początkowo nie zwraca uwagi na powtarzane przez ojca imię: Frieda. Dopiero gdy odkrywa na jego nadgarstku wytatuowany numer wie, że jest coś, o czym rodzice nigdy jej nie powiedzieli: któreś z nich (lub oboje) przebywało w obozie koncentracyjnym. Potwierdzeniem smutnej przeszłości staje się obozowy pasiak, który Miriam znajduje na dnie szafy matki; teraz jest niemal pewna, że to jej zmarła rodzicielka została zamknięta za więziennymi murami. A jednak gdy przesuwając dłonią po szorstkim materiale wyczuwa drobne wypukłości, po czym znajduje ukryte w więziennym ubraniu listy, już wie, że to nie matka przeżyła piekło na ziemi. Teraz tylko czas, aby odnaleźć odpowiedź na pytanie- kim jest Frieda, którą z takim zapamiętaniem wciąż woła ojciec... ?

Swego czasu miałam dość opowieści o tym, co przeżyli ludzie za murami obozów koncentracyjnych. Wiem, jak to brzmi, ale w liceum mieliśmy po prostu zbyt dużo na raz książek o tej tematyce, aż w końcu wszystkie fakty zlewały się ze sobą, a czytelnik nie czuł już żadnych emocji podczas...

„Króliki z Ravensbrück” to powieść łącząca w sobie wydarzenia rozgrywające się współcześnie oraz te z czasów II wojny światowej. Kolejne rozdziały porządkują zarówno poszczególne wątki, jak i chronologię.   

Mieszkająca w Berlinie Miriam opiekuje się obłożnie chorym ojcem, Heinrichem. Kontakt z mężczyzną jest bardzo nikły, ale co jakiś czas uparcie powtarza on imię Frieda. Miriam próbuje dowiedzieć się, kim była nieznana jej kobieta. Kiedy przypadkowo odkrywa numer wytatuowany na nadgarstku ojca, jest zszokowana. Nie wiedziała, że ukochany tata miał cokolwiek wspólnego z koszmarem obozu koncentracyjnego. W poszukiwaniu odpowiedzi na dręczące ją pytania, Miriam zagląda do szafy w pokoju matki. Znajduje tam kobiecy pasiak. Po bliższym przyjrzeniu się sukience, Miriam dostrzega jej niezwykłość. Ktoś zaszył w niej pisane przez Friedę listy, których adresatem jest Heinrich. Miriam postanawia poznać zapisaną drobnym maczkiem na skrawkach papieru historię „królików”, czyli więźniarek poddawanych bestialskim eksperymentom medycznym. Czas spędzany przy łóżku chorego Miriam wypełnia wspominaniem minionych chwil, a z czasem również głośną lekturą kolejnych listów. Jej celem staje się pomoc ojcu w znalezieniu odpowiedzi na pytanie, które dręczyło go przez całe powojenne życie.

Wątek obozowy przeplata się z codziennością Miriam. Głównym problemem współczesnym jest relacja bohaterki z mężem i jej destrukcyjny wpływ na całe życie kobi...

Książkę czytało się dobrze, jednak muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że będzie to głownie literatura obozowa przeplatana z wątkami współczesnymi. Tymczasem okazało się odwrotnie. Głównym wątkiem jest historia Miriam - kobiety zmagającej się z problemami z przeszłości, tajemnicą rodziców oraz zaborczym mężem. Kiedy pogarsza się stan zdrowia jej ojca, kobieta opiekuje się nim i przypadkowo odnajduje w jego mieszkaniu stary pasiak, a w nim zaszyte listy z obozu.
Wątek obozowy poznajemy tylko ze znalezionych listów i nie jest on bardziej rozszerzany w kontekście całej powieści. Liczyłam jednak na coś więcej, szerzej przedstawiony obraz obozu w Ravensbruck. Tymczasem jest to historia bardziej obyczajowa z wątkami obozowymi.

"Historia ta pod żadnym względem nie jest ani łatwa, ani też przyjemna – gdyż każda z jej części sprawia, że odczuwamy ból i cierpienie, którego doświadczają jej bohaterowie, to zdecydowanie warta jest poznania. Aż trudno uwierzyć, iż jest to literacki debiut autorki. Wielu pisarzy mogłoby się od niej uczyć. Dlatego też polecam ją waszej uwadze. Obok takich tytułów nie można bowiem przejść obojętnie."

Cała recenzja: https://magicznyswiatksiazki.pl/kroliki-z-ravensbruck-anna-ellory/

Jak na wiedzę o kacetach bardzo słaba, jak na powieść jeszcze słabsza.
Dodaje gwiazdkę, na szczęście nie twierdzi, że było to sanatorium.